Am 8,4-6.9-12

Oto nadejdą dni – mówi Pan Bóg – gdy ześlę głód na ziemię, (...) głód słuchania słów Pańskich. (Am 8,11)

Zdawać by się mogło, że gnębienie ubogiego i pozostawienie bezrolnego bez pracy poskutkuje głodem chleba i pragnieniem wody, jako karą. A jednak nie. Amos zapowiada coś niesamowitego: plagę głodu... słuchania słowa Bożego: „Wtedy błąkać się będą od morza do morza, z północy na wschód będą krążyli, by znaleźć słowo Pańskie, lecz go nie znajdą”. Czy to już? Czy jeszcze nie? Bo póki co, choć ludzie zdają się zagubieni we mgle pomysłów na szczęście serwowanych z różnych stron, raczej nie biegają od krańca do krańca ziemi w pogoni za słowem Bożym. A może biegają, tylko tego nie wiedzą? A może poszukiwanie szczęścia i celu w życiu jest w istocie zawsze szukaniem Boga? „Stworzyłeś nas (...) jako skierowanych ku Tobie. I niespokojne jest serce nasze, dopóki w Tobie nie spocznie”, napisał święty Augustyn. Echo zapowiedzi Amosa? A może standard ludzkiej codzienności, a zatem coś, co nie tylko już się dzieje, ale działo się od zawsze? Jedno jest pewne – nie ma ważniejszej czynności na tym świecie, a przynajmniej ja takiej nie znam, od poszukiwania Jego słów. Niech to będzie głód, zgadzam się. I niech nie mija, dopóki na tej ziemi jestem. 

Mt 9,9-13 

Jezus, wychodząc z Kafarnaum, ujrzał człowieka imieniem Mateusz, siedzącego na komorze celnej, i rzekł do niego: «Pójdź za Mną!» A on wstał i poszedł za Nim.

Gdy Jezus siedział w domu za stołem, przyszło wielu celników i grzeszników i zasiadło wraz z Jezusem i Jego uczniami. Widząc to, faryzeusze mówili do Jego uczniów: «Dlaczego wasz Nauczyciel jada wspólnie z celnikami i grzesznikami?»

On, usłyszawszy to, rzekł: «Nie potrzebują lekarza zdrowi, lecz ci, którzy się źle mają. Idźcie i starajcie się zrozumieć, co znaczy: „Chcę raczej miłosierdzia niż ofiary”. Bo nie przyszedłem, aby powołać sprawiedliwych, ale grzeszników».

Dlaczego wasz Nauczyciel jada wspólnie z celnikami i grzesznikami? (Mt 9,11)

Dlaczego uczniowie mają tłumaczyć się z postępowania Jezusa? Czemu faryzeusze nie zadają pytania Jemu samemu? Ci, którzy podążają za Jezusem, powinni nie tylko za Nim iść w dosłownym tego słowa znaczeniu, ale również naśladować Jego postępowanie, rozumieć, dlaczego tak, a nie inaczej postępuje. Zatem skierowane do uczniów pytanie wydaje się zasadne – powinni oni umieć uzasadnić styl życia Nauczyciela. Dlaczego nie pytają samego Jezusa? Może brakuje im odwagi, może nie szukają prawdy, a potwierdzenia siebie i swoich poglądów? Kiedy koncentrujemy się tylko na swoich racjach, najczęściej wprowadzamy zamęt i atmosferę podejrzliwości, zamiast dążyć do jedności.

Zobacz: Teksty dzisiejszych czytań

5 maja 1961 roku. Mam prawie 80 lat. Niedługo umrę. Patrząc wstecz, widzę, że we wczesnej młodości wybrałem złą drogę, która zrujnowała moje życie. (…) Kiedy miałem 20 lat popełniłem zbrodnię z namiętności. To wspomnienie jest dla mnie czymś potwornym. A jednak Maria Goretti, teraz święta, okazała się moim dobrym Aniołem, posłanym do mnie przez Opatrzność. Wciąż mam żywe w sercu jej słowa nagany i przebaczenia. Modliła się za mnie, wstawiała się za swoim mordercą. Skazano mnie na trzydzieści lat więzienia. Przyjąłem zasłużony wyrok, ponieważ to była moja wina. Mała Maria stała się także odtąd naprawdę moim światłem, moją opiekunką; z jej pomocą zachowywałem się dobrze podczas 27 lat więzienia i starałem się żyć uczciwie, gdy znów zostałem przyjęty do społeczeństwa. Bracia św. Franciszka, kapucyni z Marche, przyjęli mnie z anielską miłością w swoim klasztorze jako brata, nie jako sługę. Mieszkam z ich społecznością od 24 lat. (…) Ci, którzy przeczytają ten mój list, może zechcą zaczerpnąć z niego naukę o ucieczce przed złem, o podążaniu za dobrem, zawsze, od dzieciństwa. (…)  Alessandro Serenelli, morderca dzisiejszej patronki św. Marii Goretti.

Zobacz cykl audycji Radia eM:

• NA POCZĄTKU BYŁO SŁOWO  
• ŚWIĘCI Z NIEBA ŚCIĄGNIĘCI