Słowa Najważniejsze

Wtorek 2 lipca 2024

Czytania »

Ewelina Salnik W I czytaniu

|

02.07.2024 00:00 GOSC.PL

Bóg panuje nad wszystkim

Am 3, 1-8; 4, 11-12

Jedynie was znałem ze wszystkich narodów na ziemi, dlatego was nawiedzę karą za wszystkie wasze winy. (Am 3,2)

W szerszym kontekście księgi Amosa, Bóg przypomina Izraelowi, że to On panuje nad wszystkim. Zarządza deszczem, pleśnią czy zarazą, by Izrael mógł poznać różnicę, między życiem z błogosławieństwem Boga, a tym w poczuciu ludzkiej samowystarczalności. Mimo to, Izrael nie rozumiał, że wierność Bogu jest gwarancją ich powodzenia. „Tak mówi Pan do domu Izraela: Szukajcie Mnie, a żyć będziecie” (Am 5,4) Jak proste i zarazem głębokie jest to wezwanie. Nie potrzeba nic więcej, oprócz szukania Boga, by doświadczyć życia w pełni i w błogosławieństwie. Chodzi jednak o szukanie Boga szczerze, całym sercem, wyrażając to również w swoich decyzjach i czynach. To aktywna postawa podążania za Bogiem, która skutkuje przemianą sposobu myślenia i stylu życia - bez względu na wszystko. Jednak oddanie się w Boże prowadzenie jest jak niezawodne „ubezpieczenie”, które ostatecznie zawsze obfituje zyskiem.

Czytania »

ks. Tomasz Trzaska Ewangelia z komentarzem

|

02.07.2024 00:00 GN 26/2024 Otwarte

To ważne, abym w godzinie próby umiał szukać wzroku Jezusa

Mt 8,23-27 

Gdy Jezus wszedł do łodzi, poszli za Nim Jego uczniowie.

A oto zerwała się wielka burza na jeziorze, tak że fale zalewały łódź; On zaś spał. Wtedy przystąpili do Niego i obudzili Go, mówiąc: «Panie, ratuj, giniemy!»

A On im rzekł: «Czemu bojaźliwi jesteście, ludzie małej wiary?» Potem, powstawszy, zgromił wichry i jezioro, i nastała głęboka cisza.

A ludzie pytali zdumieni: «Kimże On jest, że nawet wichry i jezioro są Mu posłuszne?»

Panie, ratuj, giniemy! (Mt 8,25b)

Zapytałem przed laty znajomego księdza, który prowadzi ośrodek dla bezdomnych i byłych więźniów: „Powiedz mi, po co ty to wszystko robisz? Czy ty chcesz tych ludzi zresocjalizować?”. Jego odpowiedź była zaskakująca. „Przez modlitwę, pracę i obecność chciałbym ich nauczyć, by w momencie śmierci, gdziekolwiek będą, potrafili zawołać do Jezusa: »Panie, ratuj!«” – powiedział ks. Adam. Życie pełne wiary to trwanie przy Bogu niezależnie od okoliczności. To świadomość, że Bóg troszczy się o mnie, nawet bardziej niż ja sam. A nawet jeśli nie dowierzam lub straciłem do Niego drogę, to ważne, abym w godzinie próby umiał szukać wzroku Jezusa. Spojrzenia, które ukoi nie tylko spiętrzone fale, ale nade wszystko moje niespokojne serce.

 

Ewangelia z komentarzem. To ważne, abym w godzinie próby umiał szukać wzroku Jezusa
Gość Niedzielny

Zobacz: Teksty dzisiejszych czytań

Czytania »

Św. Bernardyn Realino

Św. Bernardyn Realino   Św. Bernardyn Realino brewiarz.pl Posługę kapłańską można pełnić na wiele różnych sposobów i z tysiąca najróżniejszych pobudek. Ale doprawdy rzadko się zdarza, żeby ktoś stał się kapłanem niejako wbrew swym planom, a mimo tej wewnętrznej przeszkody stał się pozytywnym, a nawet pożądanym, przykładem dla innych. A tak właśnie się sprawa miała ze św. Bernardynem Realino. Oto ten Włoch, urodzony 1 grudnia 1530 roku w Capri koło Ferrary, najpierw zapragnął być lekarzem, dlatego poszedł na medycynę. Następnie pomyślał, że dobrze byłoby zostać także doktorem, ale tym razem od prawa rzymskiego i cywilnego. I to też mu się udało. Nic dziwnego, że tak wszechstronnie wykształcony młody człowiek został wybrany burmistrzem  miasta Felizzano, a potem Cassine, równocześnie nie przestając być osobistym doradcą namiestnika Neapolu. W końcu, gdy skończył 33 lata ukazała mu się Matka Boża z Dzieciątkiem na ręku i poleciła, by wstąpił do jezuitów. Ponieważ św. Bernardyn Realino był człowiekiem nie tylko wyedukowanym, ale też głęboko wierzącym, poszedł niezwłocznie za wskazaniem Maryi i na ręce bezpośredniego następcy św. Ignacego Loyoli, Jakuba Layneza złożył prośbę o przyjęcie na prostego brata. Jakże się zdziwił, gdy został niejako z marszu skierowany na studia teologiczne, co skończyło się dla niego przyjęciem kapłańskich święceń w roku 1567. Jakby tego było mało, temu neoprezbiterowi powierzono arcydelikatny urząd mistrza nowicjatu i ojca duchownego młodych adeptów zakonu, a po ledwie siedmiu latach pozwolono złożyć śluby uroczyste, do których dopuszcza się tylko wypróbowanych ojców zakonu. Już tylko na podstawie tych kilku faktów z życia św. Bernardyna Realino, domyślać się można jak bardzo nietuzinkowym był człowiekiem. Jednak pełnię swoich talentów zaprezentował dopiero wtedy, gdy powierzono mu misję otwarcia nowej jezuickiej placówki w pewnym miasteczku niemal na samym końcu Półwyspu Apenińskiego. Pozostał  tam do końca życia, czyli przez 42 lata, i dokonał prawdziwego kapłańskiego cudu. Zyskał serca wszystkich mieszkańców tamtego zakątka Włoch. Był gorliwy na ambonie, ofiarny w posłudze wiernym i niezwykle pokorny w życiu. Miarą powszechnego uznania jego osobistej świętości niech będzie fakt, że kiedy zasiadał w konfesjonale jego penitentami byli dosłownie wszyscy : od miejscowego biskupa i duchowieństwa po ostatniego rybaka. To niezwykłe zaufanie dało mu  możliwość moralnego oddziaływania na całą okolicę i przydomek "ojca miasta". Nawiedzały go tłumy interesantów, a on umiał zawsze zachować spokój i opanowanie, nawet wobec natrętów. Miał prawdziwy dar pozyskiwania sobie ludzi, ale też wysokiej kontemplacji, a nawet ekstaz. W czasie jednej z nich miał nawet szczęście otrzymać na swoje ręce samego Chrystusa z rąk Matki Bożej. Gdy 2 lipca 1616 roku zmarł po 3-letniej chorobie żegnała go cała okolica. Czy wiecie państwo z jakim miasteczkiem związany był do końca życia  ten wyjątkowy jezuita św. Bernardyn Realino? To miasteczko to Lecce, gdzie do dzisiaj w kościele jezuitów znajdziemy jego ciało złożone w kryształowej trumnie, usytuowanej po lewej stronie od głównego ołtarza.

 

Czytania »

Redakcja Na początku było Słowo

|

02.07.2024 00:00 GOSC.PL

Siedem pytań
Am 3, 1-8; 4, 11-12

Zobacz cykl audycji Radia eM:

Dyskusja zakończona.

Ze względów bezpieczeństwa, kiedy korzystasz z możliwości napisania komentarza lub dodania intencji, w logach systemowych zapisuje się Twoje IP. Mają do niego dostęp wyłącznie uprawnieni administratorzy systemu. Administratorem Twoich danych jest Instytut Gość Media, z siedzibą w Katowicach 40-042, ul. Wita Stwosza 11. Szanujemy Twoje dane i chronimy je. Szczegółowe informacje na ten temat oraz i prawa, jakie Ci przysługują, opisaliśmy w Polityce prywatności.