Lb 6, 22-27

 Niech cię Pan błogosławi i strzeże. Niech Pan rozpromieni oblicze swe nad tobą (Lb 6, 24-25)
 

Na progu nowego roku dobrze jest zacząć od błogosławieństwa. 

Dobrze jest zacząć od odkrywania piękna Boga, który jest nam życzliwy i chce patrzeć nam w oczy, twarzą w twarz. To spojrzenie obdarzające pokojem i nadzieją, dodające otuchy, rozpromieniające ciemności. Łaskawość Boga, który patrzy na nas z miłością, to dar zachwycający. On patrzy na nas jak kochający ojciec na swoje dziecko: z dumą i satysfakcją, z czułością i troską, z tkliwością i wzruszeniem.

Dlaczego więc unikamy Jego spojrzenia, uparcie odwracamy się od Niego i ukrywamy przed Nim swoją twarz? Czy potrafimy zawołać, jak ufne dziecko woła do swojego taty: popatrz na mnie?

Patrz na mnie. Patrz. Pod Twoim spojrzeniem nic mi nie grozi. Mogę iść bezpiecznie przez czas, bo Ty na mnie patrzysz z miłością.
 

Łk 2,16-21 

Pasterze pośpiesznie udali się do Betlejem i znaleźli Maryję, Józefa oraz leżące w żłobie Niemowlę. Gdy Je ujrzeli, opowiedzieli, co im zostało objawione o tym dziecięciu. A wszyscy, którzy to słyszeli, zdumieli się tym, co im pasterze opowiedzieli.

Lecz Maryja zachowywała wszystkie te sprawy i rozważała je w swoim sercu. A pasterze wrócili, wielbiąc i wysławiając Boga za wszystko, co słyszeli i widzieli, jak im to zostało przedtem powiedziane.

Gdy nadszedł dzień ósmy i należało obrzezać dziecię, nadano Mu imię Jezus, którym Je nazwał Anioł, zanim się poczęło w łonie Matki.

Gdy nadszedł dzień ósmy i należało obrzezać Dziecię, nadano Mu imię Jezus, którym je nazwał anioł (...). Łk 2,21

W pierwszym dniu roku Kościół zawierza wszystko Maryi. Maryja, jak słyszymy w Ewangelii, zachowywała wszystko w sercu – to znaczy kontemplowała, medytowała. Taki był początek działalności Matki Jezusa. Nie nadmiar słów, tylko milczenie. Do ósmego dnia po narodzeniu, kiedy poszła razem z Józefem obrzezać Syna, zgodnie z tradycją Izraela. Wtedy już cały świat poznał imię Mesjasza, które wydawało się bardzo powszechne. Ludzie nie dziwili się tym imieniem. W ten sposób Bóg Ojciec wprowadził imię Jezus do codzienności naszego ludzkiego życia. Minęły wieki, a ono jest jeszcze bardziej obecne. Ile to imię znaczy dla mnie? Czy mogę rozważyć to w swoim sercu?

Święto Boskiego Macierzyństwa wprowadził do liturgii papież Pius XI w 1931 r., chcąc w ten sposób uczcić 1500. rocznicę Soboru Efeskiego (431 r.), na którym przyznano Maryi tytuł "Theotokos" (Bogarodzica).
Jako datę święta papież wyznaczył dzień 11 października. Po reformie liturgicznej w 1969 r. święto to podniesiono do najwyższej rangi (jest to tzw. "święto nakazane" czyli związane z obowiązkiem uczestnictwa we Mszy św.) i przesunięto na 1 stycznia, czyli na ostatni dzień oktawy Bożego Narodzenia. Podkreśla to ścisły związek między prawdą o Bożym Narodzeniu i Boskim Macierzyństwie Maryi.

Choć prawda o Boskim Macierzyństwie ma mocne potwierdzenie w tekstach Pisma św. oraz najdawniejszej Tradycji, w V w. za sprawą patriarchy Konstantynopola Nestoriusza rozgorzał na ten temat zacięty spór teologiczny. Nestoriusz twierdził, że w Chrystusie istnieją dwie osoby i dwie natury: ludzka i boska a Maryja miałaby być rodzicielką tylko Chrystusa-człowieka, natomiast nie Chrystusa-Boga. Spór rozstrzygnęli biskupi zebrani w 431 r. na soborze w Efezie, którzy wykazali na podstawie Objawienia, że Chrystus jest jedną Osobą, w której istnieją dwie natury: ludzka i boska. Maryi jako Matce Osoby Chrystusa przysługuje więc tytuł Bożej Rodzicielki.

W 1968 r. Papież Paweł VI ustanowił 1 stycznia Światowym Dniem Pokoju. Na ten dzień papież corocznie kieruje do wiernych specjalne orędzie. W dniu tym w liturgii Kościoła czytany jest fragment Pisma św. ze szczególnym błogosławieństwem Bożym: "Niech cię Pan błogosławi i strzeże. Niech Pan rozpromieni oblicze swe nad tobą, niech cię obdarzy swą łaską. Niech zwróci ku tobie swoje oblicze i niech cię obdarzy pokojem" (Lb 6,24-26).

Zobacz cykl audycji Radia eM:

• NA POCZĄTKU BYŁO SŁOWO  
• ŚWIĘCI Z NIEBA ŚCIĄGNIĘCI