Ga 2, 19-20

Teraz zaś już nie ja żyję, lecz żyje we mnie Chrystus (Ga 2,20)

W momencie przyjęcia chrztu stajemy się uczestnikami tajemnicy krzyża, mając udział w śmierci Jezusa, ale też Jego zmartwychwstaniu. To właśnie wtedy przechodzimy ze śmierci do życia, stając się Nowym Stworzeniem (KKK 1214). Prawda ta od razu dokonuje się duchowo, co pozostaje nam przyjąć z wiarą, jednak nie zawsze jest widoczna w innych przestrzeniach ludzkiego życia. To jednak możliwe zadanie, by współpracując z Bożą łaską, przechodzić przemianę myślenia, przyzwyczajeń i stylu życia, aby coraz wyraźniej odzwierciedlać prawdę, że żyje w nas Chrystus. W naszej codzienności możemy tak bardzo stać się podobni do Jezusa, że będziemy czynić to, co On, a nawet więcej (J 14,12). Każdy ochrzczony jest nieustannie zanurzony w Bożej miłości, która przemienia, a nawet wylewa się na innych, obfitując owocami Królestwa Bożego. Jesteśmy stworzeni do nieskończonego odkrywania głębokości Boga: poznawania Jego serca, myśli i planów, by jak Jezus czynić to, co widział u Ojca.