Hbr 10, 1-10

Usuwa jedną ofiarę, aby ustanowić inną. Na mocy tej woli uświęceni jesteśmy przez ofiarę ciała Jezusa Chrystusa raz na zawsze (Hbr 10, 9b-10)

Śmierć Jezusa usuwa ofiary Starego Przymierza, by ustanowić jedyną doskonałą ofiarę. Od tej pory uświęcenie człowieka nie jest zależne od uczynków: tych pobożnych i tych, które miały zrekompensować nieposłuszeństwo. Teraz to ofiara ciała Jezusa Chrystusa uświęca człowieka. Raz na zawsze (w.10). Bez ulepszania czy dodawania własnych przekonań, że coś powinno się jeszcze wydarzyć. Dzisiejszy fragment pierwszego czytania to potężny miecz Słowa Bożego (Ef 6,17), którym można, a nawet należy odcinać wszelkie kłamstwa i wątpliwości. I choć w sytuacjach, gdy popełniamy błąd, podejmujemy wysiłek, mający na celu wybielenie nas w oczach innych - to prawda krzyża jest wystarczająca: jesteś już uświęcony i jedyne, czego potrzebujesz, to przyjmować tą niezasłużoną miłość, która przemienia ku pełni, by objawiło się w Twoim życiu jak cudownie jesteś stworzony (Ps 139,14).