Hbr 6,15 

A ponieważ Abraham tak cierpliwie oczekiwał, otrzymał to, co było obiecane (Hbr 6,15)

Kotwica duszy, początek gwarantowanej obietnicy, zapobiega ospałości. Nadzieja - to o niej mowa w dzisiejszym czytaniu, a mnogość innych określeń zachęca, by potraktować ją poważnie. W połączeniu z wiarą i cierpliwością, doprowadziła Abrahama do pełni obietnicy. Dlatego jesteśmy zaproszeni, by doskonalić nadzieję aż do końca. I to z gorliwością (w.11)! Inspirować się historiami ojców wiary i naśladować ich we wzmacnianiu charakteru. Tak, by ani człowiek, okoliczności czy kłamliwe przekonania, nie zachwiały w nas nadziei na to, co jest nam obiecane. Bóg jest wierny od pokoleń, a jego obietnice niezmienne, wzmocnione przysięgą (w.17). Sęk w tym, że w czasach „instant”, nauczyliśmy się dostawać wszystko natychmiast. I w tym nasze zadanie, by przemieniać się według wartości królestwa Bożego, oczekując obietnic przekraczających światowe standardy.