1 J 5, 5-13

Któż zwycięża świat, jeśli nie ten, kto wierzy, że Jezus jest Synem Bożym? (1 J 5, 5)

Nie tak dawno ogłoszono, że tytuł młodzieżowego słowa roku należy się sigmie. Sigma to ktoś pewny siebie, a nawet – trzymając się młodzieżowej frazy – megapewny, to ktoś wybitny, kto ogarnia wszystko, co trzeba, a nawet więcej. To nie on goni za światem, prędzej to świat otwiera przed nim bramy sukcesu. Powyższy opis dobrze wpisuje się też w szerszy kontekst – pragnień, jakie podsyca w człowieku (nie tylko młodym) świat. Problem pojawi się wówczas, gdy ktoś pomyli sukces w świecie ze zwycięstwem nad światem. 

Kto więc zwycięża świat? Odpowiedź ukrywa się w liście św. Jana. Celowo piszę „ukrywa się”, ponieważ po przeczytaniu wersetu: „Któż zwycięża świat, jeśli nie ten, kto wierzy, że Jezus jest Synem Bożym?”, warto pobyć z nim nieco dłużej. W pamięci wraca ewangeliczna scena wskrzeszenia Łazarza. Zanim Jezus wskrzesił swojego –  nieżyjącego od czterech dni – przyjaciela, zwrócił się do Marty, jego siostry tymi słowami: „Jeśli uwierzysz, ujrzysz chwałę Bożą” (J 11, 40).  Mówił to ze łzami w oczach… Jak czytamy wcześniej, przyszedł do grobu „okazując głębokie wzruszenie”.

Weryfikacja prawdziwego zwycięstwa nad światem zdarza się w momentach krańcowych. Na styku lęku i rozczarowania, kryzysu i rozpaczy, życia i śmierci. W chwili bezradności. Jak nabrać nadziei? Jak pisze autor dzisiejszego listu, „świadectwo jest takie: że Bóg dał nam życie wieczne, a to życie jest w Jego Synu” (1 J 5, 5-13). Być w życiu zwycięzcą to uwierzyć w Zwycięzcę śmierci.