Mt 6, 7-15

Jezus powiedział do swoich uczniów:

«Modląc się, nie bądźcie gadatliwi jak poganie. Oni myślą, że przez wzgląd na swe wielomówstwo będą wysłuchani. Nie bądźcie podobni do nich! Albowiem wie Ojciec wasz, czego wam potrzeba, zanim jeszcze Go poprosicie.

Wy zatem tak się módlcie:

Ojcze nasz, który jesteś w niebie, niech się święci Twoje imię! Niech przyjdzie Twoje królestwo; niech Twoja wola się spełnia na ziemi, tak jak w niebie. Naszego chleba powszedniego daj nam dzisiaj; i przebacz nam nasze winy, tak jak i my przebaczamy tym, którzy przeciw nam zawinili; i nie dopuść, abyśmy ulegli pokusie, ale nas zachowaj od złego.

Jeśli bowiem przebaczycie ludziom ich przewinienia, i wam przebaczy Ojciec wasz niebieski. Lecz jeśli nie przebaczycie ludziom, Ojciec wasz nie przebaczy wam także waszych przewinień».

Ojcze nasz, który jesteś w niebie. Mt 6,9a

Ta modlitwa jest jednym z największych darów Jezusa. Grzechy, tragedie życiowe, okrucieństwa ludzkiej historii, bezwzględność natury zranionego pierworodną winą świata, własna kruchość i śmiertelność – to poplątane kłącze zła sprawiłoby, że nie przyszłoby nam ani do głowy, ani do serca, że fundament tego świata, jego źródło i cel, jest Ojcem. Że jest Miłością, że jest Abba, który ukochał świat aż tak, iż „Syna swego Jednorodzonego dał, aby każdy, kto w Niego wierzy, nie zginął, ale miał życie wieczne” (J 3,16). Przed i poza Chrystusem boskość budzi głównie trwogę. Natomiast uczniowie Jezusa mogą z całkowitą ufnością powtarzać te słowa: Abba, Ojcze nasz, niech Twoja wola się spełnia.