J 16, 29-33

Uczniowie rzekli do Jezusa: «Oto teraz mówisz otwarcie i nie opowiadasz żadnej przypowieści. Teraz wiemy, że wszystko wiesz i nie potrzeba, aby Cię kto pytał. Dlatego wierzymy, że od Boga wyszedłeś».

Odpowiedział im Jezus: «Teraz wierzycie? Oto nadchodzi godzina, a nawet już nadeszła, że się rozproszycie – każdy w swoją stronę, a Mnie zostawicie samego. Ale Ja nie jestem sam, bo Ojciec jest ze Mną.

To wam powiedziałem, abyście pokój we Mnie mieli. Na świecie doznacie ucisku, ale odwagi! Ja zwyciężyłem świat».

Abyście pokój we Mnie mieli. J 16,33

Spraw, o które się martwimy, rzeczy wywołujących frustrację, trudnych, niespodziewanych sytuacji losowych nie brakuje nikomu. To napięcie pomiędzy naszą codziennością, postępowaniem a tym, jak byśmy chcieli, żeby ono wyglądało, lub jak czujemy, że oczekują tego od nas inni, skutkuje nieustannym rozdźwiękiem w nas. A to z kolei prowadzi do złudnego przekonania o lepszym życiu w bliżej nieokreślonym „kiedyś”. Ta ułuda to kłamstwo okradające nas z radosnego przeżywania „dzisiaj”. Jezusowy pokój nie usuwa trudnych sytuacji ani nie tworzy superbohaterów codzienności, ale pozwala przyjąć dzisiejszy dzień z ufnością i całkiem zwyczajnie cieszyć się życiem.