Mk 14, 12-16. 22-26

W pierwszy dzień Przaśników, kiedy ofiarowywano Paschę, zapytali Jezusa Jego uczniowie: «Gdzie chcesz, żebyśmy przygotowali Ci spożywanie Paschy?»

I posłał dwóch spośród swoich uczniów z tym poleceniem: «Idźcie do miasta, a spotka was człowiek niosący dzban wody. Idźcie za nim i tam, gdzie wejdzie, powiedzcie gospodarzowi: Nauczyciel pyta: Gdzie jest dla Mnie izba, w której mógłbym spożyć Paschę z moimi uczniami? On wskaże wam na górze salę dużą, usłaną i gotową. Tam przygotujecie dla nas».

Uczniowie wybrali się i przyszli do miasta, a tam znaleźli wszystko, tak jak im powiedział, i przygotowali Paschę.

A gdy jedli, wziął chleb, odmówił błogosławieństwo, połamał i dał im, mówiąc: «Bierzcie, to jest Ciało moje». Potem wziął kielich i odmówiwszy dziękczynienie, dał im, i pili z niego wszyscy. I rzekł do nich: «To jest moja Krew Przymierza, która za wielu będzie wylana. Zaprawdę, powiadam wam: Odtąd nie będę już pił napoju z owocu winnego krzewu aż do owego dnia, kiedy pić będę go nowy w królestwie Bożym».

Po odśpiewaniu hymnu wyszli w stronę Góry Oliwnej.

Idźcie do miasta i powiedzcie: gdzie jest dla Mnie izba? Mk 14,13-14

Czy w naszych miastach znajdzie się izba dla Jezusa? W procesji Bożego Ciała idziemy obok sklepów, które kuszą mirażem aktualnej nowoczesności, stale zmiennej. Obok mieszkań, miejsc niejednej tragedii. Obok miejsc zbrodni. Złe myśli krążą po ulicach, padają na nich złe słowa – a są to duchowe moce, które tworzą zły klimat, gdy przebiorą miarę. Tu strzelano do harcerzy w ’39, tu zabijano górników w ’81, tu zgilotynowano księdza Machę, tu żądano prawa do mordowania nienarodzonych dzieci. Dlatego na tych ulicach i placach konieczne są słowa przebaczenia i błogosławieństwa. Dlatego w procesji Bożego Ciała Eucharystia jako święto Boga rozlewa się na ulice i place naszych miast, by były izbą dla Jezusa.