Mk 12, 13-17

Uczeni w Piśmie i starsi posłali do Jezusa kilku faryzeuszów i zwolenników Heroda, którzy mieli podchwycić Go w mowie. Ci przyszli i rzekli do Niego: «Nauczycielu, wiemy, że jesteś prawdomówny i na nikim ci nie zależy. Bo nie oglądasz się na osobę ludzką, lecz drogi Bożej w prawdzie nauczasz. Czy wolno płacić podatek cezarowi, czy nie? Mamy płacić czy nie płacić?»

Lecz On poznał ich obłudę i rzekł do nich: «Czemu wystawiacie Mnie na próbę? Przynieście mi denara; chcę zobaczyć». Przynieśli, a On ich zapytał: «Czyj jest ten obraz i napis?»

Odpowiedzieli Mu: «Cezara».

Wówczas Jezus rzekł do nich: «Oddajcie więc cezarowi to, co należy do cezara, a Bogu to, co należy do Boga».

I byli pełni podziwu dla Niego.

Lecz On poznał ich obłudę. Mk 12,15

Bądźmy ponad plotki i ludzkie knowania. Bardzo lubię te momenty z Ewangelii, kiedy Jezus nie daje się wciągnąć w spory, czasami w wyrafinowany sposób zaplanowane. A w takich sytuacjach, tak jak dzisiaj, nie zawsze może chodzić o zwykłe upokorzenie, ale o totalne pogrążenie drugiej osoby. Nawet jeśli zaczyna się niewinnie, każdy kolejny ruch pogłębia konflikt, zapala nienawiść i rozpędza spór. Wiele razy byliśmy i pewnie jeszcze będziemy ofiarami spisku. Warto wtedy przypomnieć sobie postawę Jezusa. Nie trzeba nic udowadniać ani zmierzać do wygranej. Bądźmy czujni, zachowujmy zimną krew i szukajmy najkrótszej drogi do zakończenia trudnej sytuacji.