Minister dla nierówności

Z wywiadu min. Fuszary dla „Rzeczpospolitej” wynika, że zajmuje ona skrajnie ideologiczne stanowisko i z góry odrzuca środowiska, których poglądów nie podziela.

Nowa minister podkreśla, że będzie dążyć do jak najszybszego ratyfikowania przez parlament konwencji przemocowej. Tymczasem dokument ten jest oparty na fałszywym założeniu o istnieniu płci kulturowej, zakłada walkę z tradycją, do tego wprowadza mechanizmy służące wprowadzeniu w życie społeczne ideologii gender. Min. Fuszara uważa, że krytyka tej ideologii wynika z „powodów czysto politycznych”. „Wzniecanie od czasu do czasu paniki moralnej pozwala na konsolidację niektórych środowisk i to właśnie spotkało gender” - tłumaczy. Dalej zapowiada on poparcie dla ustawy o związkach partnerskich, krytykuję klauzulę sumienia - uważa, że jeśli lekarz nie chce przeprowadzać aborcji, to nie powinien być lekarzem, do tego - jej zdaniem - w Polsce mamy do czynienia z atakiem na prawa kobiet.

Min. Fuszara prezentuje skrajnie lewicowe poglądy. Przy pomocy aparatu państwowego chce dążyć do głębokich zmian społecznych, które w dużym stopniu sprowadzają się do nadania szczególnych praw mniejszościom (np. homoseksualistom) oraz grupom, które uznaje za prześladowane – według niej są to kobiety. Co charakterystyczne, osoby, które mają inne poglądy, wyklucza z dialogu, przypisując im motywację polityczne i zarzucając im „panikę moralną”. Wygląda więc na to, że minister od równego traktowania z góry zakłada, że będzie dyskryminować środowiska, które nie podzielają jej – podkreślmy – skrajnych poglądów. W istocie możemy się spodziewać minister realizującej politykę nierówności.