Przyjmować rozsądnie

Chrystus w Ewangelii mówi –  Bo byłem głodny, a daliście Mi jeść; byłem spragniony, a daliście Mi pić; byłem przybyszem, a przyjęliście Mnie (Mt 35). A na pytanie kiedy to zrobili, Chrystus odpowiada - Wszystko, co uczyniliście jednemu z tych braci moich najmniejszych, Mnieście uczynili (Mt 40). To nauczania Jezusa nie postawia wątpliwości, że powinniśmy pomóc uchodźcom. Wzywa do tego papież Franciszek, a w Polsce przewodniczący Episkopatu abp Stanisław Gądecki, który prosił, aby każda parafia przygotowała miejsce dla potrzebujących.

Jednak działania wynikające z wiary nie wyłączają używania rozumu, wprost przeciwnie. Jak nauczał Jan Paweł II wiara i rozum powinny się uzupełniać. A rozum każe postawić pytania, co dalej gdy już ich przyjmiemy. Czy zapewnimy im pracę, a dzieciom szkołę? Czy jesteśmy w stanie spełnić ich aspiracje, cele, marzenia. Pochodzą z kompletnie innego kręgu kulturowego. Jak odnajdą się w naszej rzeczywistości i czy ją zaakceptują? Czy zechcą się zintegrować, czy też będą żyć w zamkniętych społecznościach? Czy będą szanować nasze prawo?

Uzasadnione są obawy, że wśród nich są islamscy terroryści, którzy wykorzystują exodus uchodźców do tworzenia przyczółków w Europie. Czy jesteśmy w stanie sprawdzić każdego przybywającego do Polski pod kątem bezpieczeństwa? Na te pytania powinno odpowiedzieć państwo. To właśnie jego rolą jest stworzenie racjonalnych warunków, aby mogli u nas godnie żyć, jednocześnie szanując nas i naszą kulturę.

Mimo wszystkich tych zastrzeżeń powinniśmy przyjąć potrzebujących, bo taka jest nasza wiara, a państwo i różne organizacje pomocowe niech zajmą się wymiarem materialnym.