Gość Niedzielny GN 10/2005
2 Marca 2005
Rabbi, kto zgrzeszył, że się urodził niewidomy – on czy jego rodzice?
Ile razy zdarzało mi się przyjmować postawę uczniów: „Rabbi, kto zgrzeszył, że się urodził niewidomy – on czy jego rodzice?”. Ten starotestamentowy obraz Boga, sędziego-buchaltera, wymierzającego sprawiedliwość, przeliczającego występki na srogie plagi, zderza się z innym pojmowaniem spraw Bożych, o których mówi Jezus.
Żeby własność była święta
Tomasz Gołąb: Europejski Trybunał Praw Człowieka w Strasburgu przyznał rację właścicielce kamienicy, która poskarżyła się, że polskie prawo ogranicza wysokość czynszów. Uznał, że nasze przepisy naruszają prawo własności i dał rządowi pół roku, by je zmienił. Co oznacza ten werdykt dla właścicieli kamienic?
Ojciec Święty powiedział
„Drodzy bracia i siostry, raz jeszcze zwracam się do was z kliniki Agostino Gemelli. Dziękuję wam za miłość i odczuwam waszą duchową bliskość. Myślę o was, zebranych na Placu św. Piotra, przybyłych pojedynczo i w grupach, oraz o tych, którzy we wszystkich stronach świata okazują zainteresowanie moją osobą. Proszę was, byście nadal towarzyszyli mi nade wszystko swoją modlitwą.
Papieże i pióro
Jan Paweł II nie jest pierwszym Następcą św. Piotra, który sięgnął po pióro nie tylko po to, aby wydawać dokumenty kościelne, ale także po to, aby posługiwać się formami literackimi. Jako papież wydał już 5 książek: „Przekroczyć próg nadziei”, „Dar i Tajemnica” „Tryptyk rzymski”, „Wstańcie, chodźmy!”, „Pamięć i tożsamość”.
Łańcuch Miłości dla Papieża
Papież jest chory. Ojciec święty cierpi. Nie ukrywa tego, ale ze swoim cierpieniem nie obnosi się. Nie poddaje się. Godnie i naprawdę po ludzku znosi dolegliwości, szpital, terapię. Nie skupia się na sobie. Myśli o innych. Nawet gdy nie może mówić, modli się, błogosławi, pociesza, pozdrawia. Jest z nami. I prosi, abyśmy byli z nim. Potrzebuje naszej pomocy.
No i cóż mi zrobili?
Zaraz po operacji Ojciec Święty napisał na kartce: „No i cóż mi zrobili? Ja jednak zawsze jestem Totus Tuus (Cały Twój)”. Złożony chorobą, z rurką w szyi Papież cały czas służy Kościołowi. Daje świadectwo prawdzie, którą głosi od początku pontyfikatu – życie choćby najsłabsze, najbardziej bolesne, jest święte.
