J 14, 27-31a

Jezus powiedział do swoich uczniów:

«Pokój zostawiam wam, pokój mój daję wam. Nie tak jak daje świat, Ja wam daję. Niech się nie trwoży serce wasze ani się nie lęka. Słyszeliście, że wam powiedziałem: Odchodzę i przyjdę znów do was. Gdybyście Mnie miłowali, rozradowalibyście się, że idę do Ojca, bo Ojciec większy jest ode Mnie.

A teraz powiedziałem wam o tym, zanim to nastąpi, abyście uwierzyli, gdy się to stanie. Już nie będę z wami wiele mówił, nadchodzi bowiem władca tego świata. Nie ma on jednak nic swego we Mnie. Ale niech świat się dowie, że Ja miłuję Ojca i że tak czynię, jak Mi Ojciec nakazał».

Pokój zostawiam wam, pokój Mój daję wam.    
J 14,27

O Panie, uczyń z nas narzędzie Twojego pokoju, abyśmy siali miłość tam, gdzie panuje nienawiść – to chyba jedna z najbardziej znanych modlitw o pokój. Przypisywana jest św. Franciszkowi, choć, jak twierdzą niektórzy, powstała w XX wieku. Bez wątpienia jednak ta modlitwa płynie z ducha. Koresponduje z dzisiejszą Ewangelią. Jezus, dając pokój apostołom, przekazał kolejnym pokoleniom, by miały odwagę być ludźmi pokoju, by miały odwagę nieść nadzieję tam, gdzie panuje rozpacz, i stawać się narzędziami Jego pokoju. „Niech się nie trwoży serce wasze” – mówi Pan. Nieśmy pokój do innych ludzi przez dobre słowo, przez dobry gest, przywracając nadzieję i przekazując radość, która płynie z wiary. Pan jest blisko.