Łk 17, 20-25

Jezus zapytany przez faryzeuszów, kiedy przyjdzie królestwo Boże, odpowiedział im: «Królestwo Boże nie przyjdzie w sposób dostrzegalny; i nie powiedzą: „Oto tu jest” albo: „Tam”. Oto bowiem królestwo Boże pośród was jest».

Do uczniów zaś rzekł: «Przyjdzie czas, kiedy zapragniecie ujrzeć choćby jeden z dni Syna Człowieczego, a nie zobaczycie. Powiedzą wam: „Oto tam” lub: „Oto tu”. Nie chodźcie tam i nie biegnijcie za nimi. Bo jak błyskawica, gdy zabłyśnie, jaśnieje od jednego krańca widnokręgu aż do drugiego, tak będzie z Synem Człowieczym w dniu Jego.

Wpierw jednak musi wiele wycierpieć i być odrzuconym przez to pokolenie».

Królestwo Boże pośród was jest. Łk 17,21b

Jak to rozumieć? Chrystus mówi o sobie: On, obecny pośród nas, jest królestwem Bożym. W Nim i przez Niego królestwo Boże staje się tu i teraz teraźniejszością, „jest już blisko”, „jest pośród nas”. Nowa bliskość królestwa Boga to On sam. Bóg przez Niego na nowo i nieodwołalnie wszedł w historię – świata i moją osobistą. On sam jest skarbem (w roli), a wspólnota z nim cenną perłą (dla której warto wszystko sprzedać). Bo we wszystkich przypowieściach Jezus mówi o Bogu. Ale ponieważ On sam jest Bogiem – Synem – całe Jego przepowiadanie jest wyjaśnieniem Jego własnej Tajemnicy; jest chrystologią, to znaczy mówieniem o obecności Boga w Jego – Jezusa – czynach i bycie. Ewangelia jest o Nim.