Franciszek wprowadził nas na drogę małości i pokory

Franciszek znów zaskoczył. Powszechne było oczekiwanie, że w homilii w czasie Mszy dziękczynnej z okazji 1050. rocznicy chrześcijaństwa w Polsce będzie nie tylko mówił o przeszłości, ale odniesie się także do obecnych problemów jakie przeżywa nasz kraj. Owszem odniósł się - i do przeszłości i do teraźniejszości, ale nie w wymiarze doczesnym, społecznym czy politycznym, lecz duchowym. Papieska homilia zawiera bardzo konkretny program duchowy dla Polaków. Franciszek skupia się w nim na drodze małości i pokory. Przypomniał, że Bóg przyszedł na świat nie triumfalnie, ale w sposób najprostszy – „jako dziecko zrodzone przez matkę”. Stąd Królestwo Boże przychodzi do nas w małości i pokorze. Nie ma spektakularnych wydarzeń, wielkich przemówień, politycznych przewrotów, jest „prosty cud w małej wiosce” jak to miało miejsce w Kanie Galilejskiej.

Franciszek poruszył też wątek władzy, ale z perspektywy wiary. Przeciwstawił pragnienie władzy, wielkości i sławy, które określił jako rzeczy tragicznie ludzkie, postawie służby – „dawać siebie innym, eliminując dystanse, pozostając w małości i konkretnie wypełniając codzienność – to subtelnie Boskie”.

W tym kontekście wspomniał o „wielu synach i córkach” naszego narodu, którzy właśnie szli drogą małości: męczennikach, ludziach prostych i głosicielach miłosierdzia. Wśród tych ostatnich wymienił św. Jana Pawła II i św. Faustynę. Jak podkreślił Papież, to właśnie oni byli „kanałami”, przez które Bóg przekazał Kościołowi i całej ludzkości bezcenne dary.

Papież ma świadomość podziałów w naszym kraju. Wskazał więc drogę osiągnięcia jedności na drodze wiary: poprzez wzniesienie się ponad krzywdy, odrzuceniu pokusy izolowania się i narzucania swojej woli innym. - Niech Matka, mężna u stóp krzyża i wytrwała w modlitwie z uczniami w oczekiwaniu na Ducha Świętego, zaszczepi pragnienie wyjścia ponad krzywdy i rany przeszłości i stworzenia komunii ze wszystkimi, nigdy nie ulegając pokusie izolowania się i narzucania swej woli - wzywał.

Słowa Franciszka skierowane do Polaków są proste, ale bardzo trudne w realizacji. Powinniśmy je głęboko przemyśleć, przemedytować, bo wskazują one drogę, którą tu i teraz mamy podążać. Drogę pokory i małości, miłosierdzia i służby, szukania komunii ze wszystkimi.