Ochrona życia i aborcja w Sejmie

W tym tygodniu odbędzie się w Sejmie pierwsze czytanie dwóch projektów ustaw, które odnoszą się do dzieci nienarodzonych. Pierwszy z nich, autorstwa Solidarnej Polski, wprowadza jedną poprawkę do obecnie obowiązującej ustawy o ochronie życia: likwiduje możliwość zabijania nienarodzonych dzieci gdy istnieje duże niebezpieczeństwo ciężkiego i nieodwracalnego upośledzenia nienarodzonego dziecka, albo w przypadku nieodwracalnej choroby zagrażającej jego życiu. Nie ma najmniejszej wątpliwości, że mamy tu do czynienia z tzw. aborcją eugeniczną, czyli eliminacją człowieka z powodu jego choroby. Dokładnie taką opinię wyraził w wywiadzie dla GN we wrześniu ub. prof. Andrzej Zoll: „Zgoda na zabicie chorego dziecka to jest przesłanka eugeniczna. (…) Moim zdaniem należy usunąć z ustawy chorobę dziecka jako podstawę do przerwania ciąży” – stwierdził wówczas.

Jednocześnie Sejm będzie rozpatrywał projekt ustawy o świadomym rodzicielstwie autorstwa Ruchu Palikota, który m.in. wprowadza prawo do nieograniczonej aborcji do 12 tygodnia życia dziecka. Na stronie sejmowej, gdzie znajduje się porządek obrad Sejmu, obok tekstu tego projektu, znajdują się opinie na jego temat. Naczelna Rada Lekarska, Prokurator Generalny, jak i pierwszy prezes Sądu Najwyższego zajęli stanowisko negatywne, m.in. wskazując na sprzeczność z Konstytucją projektu, który zezwala na zabijanie bez żadnych ograniczeń nienarodzonych dzieci do 12 tygodnia życia.

Miarą rozwoju społeczeństwa jest stosunek do najsłabszych, szczególnie chorych. W tym tygodniu posłowie będą decydować, czy zakazać zabijanie chorych dzieci przed ich urodzeniem, jak również, czy zezwolić na zabijanie bezbronnych istot do 12 tygodnia ich życia bez żadnych powodów. Dla każdego człowieka o elementarnej wrażliwości moralnej, nie tylko dla katolików, wybór jest oczywisty. Oby był on także dla posłów. Głosowanie nad tymi projektami będzie miarą ich człowieczeństwa.