O. Jan Andrzej Kłoczowski OP nie żyje

Pogrzeb zmarłego dziś rano dominikanina odbędzie się w najbliższą środę 16 kwietnia o godzinie 10.00. Mszy św. w bazylice Trójcy Świętej przy ul. Stolarskiej 12 przewodniczył będzie bp Damian Muskus OFM.

Mówił, że odrodzenie współczesnego chrześcijaństwa polega na przypomnieniu, co to znaczy być w świecie. Przypominał, że być chrześcijaninem to "angażować się, ale wiedzieć, że to, kim jestem, przekracza ten świat". "Słabością chrześcijaństwa jest to, że na co dzień zgubiliśmy eschatologiczny wymiar istnienia i przenieśliśmy sobie go na nieokreśloną przyszłość" – stwierdził w 2018 roku, podczas jednej z niezliczonych dyskusji, w jakich brał udział w kapitularzu klasztoru dominikanów w Krakowie.

"Być chrześcijaninem to być w świecie, być za niego odpowiedzialnym, ale z dystansem, bo to nie jest nasza ojczyzna" - podkreślał. Dziś wrócił do tej ojczyzny.

Uwielbiany duszpasterz i filozof, zwany pod Wawelem "Kłoczem", przez dekady kształtował pokolenia studentów i ludzi nauki. Jego słynne „dwunastki” – niedzielne Msze odprawiane o 12.00 w bazylice Świętej Trójcy w Krakowie, podczas których wygłaszał "kazania filozoficzne" – zawsze przyciągały tłumy osób spragnionych mądrości, dobrego słowa i wspólnych poszukiwań. "Nawet gdyby nie pisał tych wszystkich książek, które napisał, byłby szalenie ważną postacią w Kościele" - mówił o nim prof. Karol Tarnowski. "Jest nie tylko doskonałym kaznodzieją, ale i osobą tworzącą wspólnotę" - podkreślał w laudacji wygłoszonej z okazji przyznania "Kłoczowi" tytułu mistrza świętej teologii. "To myśliciel żywy, nieustannie szukający" - dodawał.

Dominikanin, teolog, profesor filozofii, publicysta, rekolekcjonista, duszpasterz akademicki, mistrz świętej teologii, jeden z trzech ojców założycieli miesięcznika „W drodze”, był także duchowym opiekunem środowisk opozycyjnych.

Był jedną z najważniejszych postaci w historii dominikańskiego duszpasterstwa akademickiego "Beczka". "Praca wychowawcza ze studentami to nie jest praca, która by polegała na pouczaniu, w tym takim infantylnym znaczeniu, lecz pomaganie w dojrzewaniu, w przygotowaniu do bardziej dorosłego, odpowiedzialnego życia. Szczególnie w okresie komunistycznej władzy ważnym była praca zarówno nad jakimś wyzwoleniem spod pewnych, nie tylko wpływów ideologii, bo nigdy nie była mocna, ale uwięzienia w takim języku pewnej mentalności otwierania na szersze perspektywy poprzez spotkanie z pogłębioną myślą chrześcijańską, katolicką, ale także społeczną" - wspominał czasy duszpasterzowania wśród studentów.

Ukończył historię sztuki w Poznaniu, pracował jako asystent w Katedrze Historii Sztuki na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. Kierownik Katedry Filozofii Religii przy Wydziale Filozofii Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II w Krakowie, a także wykładowca w Kolegium Filozoficzno-Teologicznym oo. Dominikanów w Krakowie.

Jest autorem licznych prac z dziedziny filozofii, religii i teologii, m.in. Człowiek Bogiem człowieka, Pytania do Junga, Skandal historyczności. 

W maju 2007 r. został odznaczony przez Prezydenta RP Lecha Kaczyńskiego Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski. W 2014 roku otrzymał z rąk generała zakonu Bruno Cadoré OP tytuł mistrza świętej teologii – najwyższy dominikański tytuł naukowy.

W laudacji z okazji przyznania o. Kłoczowskiemu tego tytułu, prof. Władysław Stróżewski mówił: „Nie ulega dla mnie wątpliwości, że Andrzej Kłoczowski należy do – w gruncie rzeczy – nielicznego grona polskich uczonych, którzy zdobyli niekwestionowany autorytet w dziedzinie szeroko rozumianej filozofii i teologii”. Wskazał przy tym na rozległe zainteresowania dominikanina – filozofię człowieka, aksjologię, etykę a przede wszystkim filozofię religii i filozofię duchowości.

Laureat Nagrody Głównej „Feniks 2008” w uznaniu za wybitne osiągnięcia w zakresie filozofii religii, umiejętność godzenia życia naukowego i powołania kapłańskiego, za „kazania filozoficzne” i stworzenie w „Beczce” przestrzeni wolności w trudnych latach zniewolenia.

Laureat Nagrody Znaku i Hestii im. ks. Józefa Tischnera, którą otrzymał w kategorii pisarstwa religijnego lub filozoficznego, stanowiącego kontynuację „myślenia według wartości”. Otrzymał medal „Per Artem ad Deum” Papieskiej Rady ds. Kultury. Autor licznych prac i tekstów z dziedziny filozofii religii, teologii i duchowości.