Dz 20, 17-18a. 28-32. 36

…wejdą między was wilki drapieżne (Dz 20,29)

To nie było przypuszczenie, ale pewność. Paweł wiedział, że wśród pasterzy znajdą się wilki, że spośród ścisłego grona jego najbliższych współpracowników powstaną i tacy, którzy będą głosić przewrotne nauki. Mówi o tym bez ogródek. Niestety, problem toksycznych duszpasterzy nie jest nowością naszych czasów. Ci, którzy nie oszczędzają stada, ranią i niszczą je, zatruwając życie powierzonych sobie osób, byli, są i będą w Kościele.

Dlatego Paweł wzywa do czuwania – najpierw pasterzy, by nie dali się zwieść ułudzie, że Kościół jest ich własnością. Jest Kościołem Boga, który nabył go własną krwią. Wzywa ich do modlitwy, do czujności i uwagi wobec samych siebie i wobec ludzi, których powierzył im Duch Święty.

Jednak wezwanie do czuwania powinniśmy w Kościele usłyszeć wszyscy. Przed wpływem drapieżnych wilków można się uchronić. Zdrowe, twórcze, życiodajne relacje we wspólnocie Kościoła są możliwe. Nie jesteśmy bezradni wobec wilków, nie musimy iść za głosem nauczycieli złej, przewrotnej nowiny. Jesteśmy dziedzicami samego Boga, wykupionymi przez Jego miłość. Nie jesteśmy osamotnieni wobec zła.
 

J 10,11-16

Jezus powiedział do faryzeuszów: „Ja jestem dobrym pasterzem. Dobry pasterz daje życie swoje za owce. Najemnik zaś i ten, kto nie jest pasterzem, do którego owce nie należą, widząc nadchodzącego wilka, opuszcza owce i ucieka, a wilk je porywa i rozprasza. Najemnik ucieka dlatego, że jest najemnikiem i nie zależy mu na owcach.

Ja jestem dobrym pasterzem i znam owce moje, a moje Mnie znają, podobnie jak Mnie zna Ojciec, a Ja znam Ojca. Życie moje oddaję za owce. Mam także inne owce, które nie są z tej owczarni. I te muszę przyprowadzić i będą słuchać głosu mego, i nastanie jedna owczarnia i jeden pasterz”.

Ja jestem dobrym pasterzem. Dobry pasterz daje życie za owce. (J 10,11)

Obraz pasterza był dobrze znany słuchaczom Jezusa. Część z nich sama była pasterzami. Dzisiaj ten obraz wydaje się odległy, mało zrozumiały. Ale Ewangelia nie jest po to, byśmy ją odczytywali dosłownie. Ona daje nam pełny, ponadczasowy obraz relacji Boga i człowieka. Papież Benedykt XVI, podobnie jak wielu innych teologów, wskazywał, że obraz pasterza, który oddaje życie, pomaga zrozumieć tajemnicę krzyża Chrystusa, który poddał się ogołoceniu, przeżył samotność i cierpienie. Teraz w każdej Eucharystii odnajdujemy Go jako Dobrego Pasterza, który bierze nas w swoje zranione ręce i błogosławi.

Zobacz: Teksty dzisiejszych czytań