Bez pomysłu na dzietność

Polska przeżywa poważne trudności demograficzne, przyrost naturalny oscyluje wokół zera, a liczba ludności spada. Jeśli taki trend się utrzyma, to w 2030 r. nie unikniemy zjawiska wyludnienia i starzenia się społeczeństwa, a w związku z tym nastąpi spadek liczby rąk do pracy. Niekorzystny jest stosunek osób czynnych zawodowo do ludzi w wieku poprodukcyjnym. W 2009 r. na każdego pracującego Polaka przypadało 1,7 emeryta, w 2030 wskaźnik ten wzrośnie do 1,9, co może być poważnym zagrożeniem dla systemu zabezpieczeń społecznych, opieki medycznej i usług opiekuńczych.

Tymczasem premier w swoim expose w ogóle nie wspomniał o demografii, nie wiadomo czy w ogóle dostrzega ten problem i niebezpieczeństwo dla finansów państwa płynące z zerowego przyrostu naturalnego. W innych krajach europejskich istnieją specjalne programy mające sprzyjać wzrostowi dzietności, np. tworzenie warunków do łączenia pracy zawodowej z prowadzeniem domu, różnorodne formy urlopów wychowawczych czy zmniejszenie kosztów utrzymania dzieci, np. przez odpowiedni system podatkowy.

Szkoda, że obecny rząd nie dostrzega wagi tego problemu. Zmiany zasad naliczania becikowego czy ulgi prorodzinnej to tylko uporządkowanie istniejącego systemu, które trudno nazwać polityką na rzecz dzietności.