J 8, 21-30

Jezus powiedział do faryzeuszów: «Ja odchodzę, a wy będziecie Mnie szukać i w grzechu swoim pomrzecie. Tam gdzie Ja idę, wy pójść nie możecie».

Mówili więc Żydzi: «Czyżby miał sam siebie zabić, skoro powiada: Tam, gdzie Ja idę, wy pójść nie możecie?»

A On rzekł do nich: «Wy jesteście z niskości, a Ja jestem z wysoka. Wy jesteście z tego świata, Ja nie jestem z tego świata. Powiedziałem wam, że pomrzecie w grzechach swoich. Jeżeli bowiem nie uwierzycie, że Ja Jestem, pomrzecie w grzechach waszych».

Powiedzieli do Niego: «Kimże Ty jesteś?»

Odpowiedział im Jezus: «Przede wszystkim po cóż do was mówię? Wiele mam w waszej sprawie do powiedzenia i do osądzenia. Ale Ten, który Mnie posłał, jest prawdomówny, a Ja mówię wobec świata to, co usłyszałem od Niego». A oni nie pojęli, że im mówił o Ojcu.

Rzekł więc do nich Jezus: «Gdy wywyższycie Syna Człowieczego, wtedy poznacie, że Ja Jestem i że Ja nic sam z siebie nie czynię, ale że mówię to, czego Mnie Ojciec nauczył. A Ten, który Mnie posłał, jest ze Mną; nie pozostawił Mnie samego, bo Ja zawsze czynię to, co się Jemu podoba».

Kiedy to mówił, wielu uwierzyło w Niego.

Ten, który Mnie posłał, jest ze Mną; nie pozostawił Mnie samego, bo Ja zawsze czynię to, co się Jemu podoba.  
 J 8,29

Jedność Syna Bożego z Bogiem Ojcem daje zbawienie ludziom. W tę jedność wpisane jest posłuszeństwo. Jedność i posłuszeństwo – dwa słowa, które dzisiaj nabierają niezwykle aktualnego znaczenia. Są ważne teraz, kiedy odczuwamy brak jedności w wielu społecznych sytuacjach, a posłuszeństwo stało się wyrazem archaicznym. Wzór, który płynie z Ewangelii, jest dla nas szansą odnowienia siebie, swojego nastawienia do Boga, do wspólnoty Kościoła, rodziny, przyjaciół. Spróbujmy przyjrzeć się sobie: czy potrafimy być posłuszni, czy dążymy do jedności? Spróbujmy zamyślić się nad tajemnicą jedności i miłości Boga Ojca do Syna Bożego. Ta relacja daje siłę. W tej relacji jest odpowiedź na pytanie, jak radzić sobie z cierpieniem i jak odzyskać pokój. W tej relacji jest czysta Miłość.