J 3, 16-21

Jezus powiedział do Nikodema:
«Tak Bóg umiłował świat, że Syna swego Jednorodzonego dał, aby każdy, kto w Niego wierzy, nie zginął, ale miał życie wieczne. Albowiem Bóg nie posłał swego Syna na świat po to, aby świat potępił, ale po to, by świat został przez Niego zbawiony. Kto wierzy w Niego, nie podlega potępieniu; a kto nie wierzy, już został potępiony, bo nie uwierzył w imię Jednorodzonego Syna Bożego.

A sąd polega na tym, że światło przyszło na świat, lecz ludzie bardziej umiłowali ciemność aniżeli światło: bo złe były ich uczynki. Każdy bowiem, kto źle czyni, nienawidzi światła i nie zbliża się do światła, aby jego uczynki nie zostały ujawnione. Kto spełnia wymagania prawdy, zbliża się do światła, aby się okazało, że jego uczynki zostały dokonane w Bogu».

Bóg nie posłał swego Syna na świat po to, aby świat potępił, ale po to, by świat został przez Niego zbawiony. J 3,17

W czasie każdej Mszy św., tuż przed Komunią, słyszymy prośbę kapłana, by Jezus nie zważał na grzechy nasze, lecz na wiarę... To zdanie było dla mnie wiele razy ogromnym impulsem do tego, by podnieść się nawet z najtrudniejszych sytuacji. I sygnałem, że bez wiary nic nie jest możliwe. Dokładnie to dzisiaj mówi Jezus w rozmowie z Nikodemem, który przychodzi do Niego z listą pytań. Bóg chce od człowieka wiary. W zamian daje największy Dar, który dzisiaj urzeczywistnia się dla nas podczas Mszy św. W 1987 r. pięknie o tym mówił św. Jan Paweł II: „Eucharystia jest Sakramentem Daru”. Daru Miłości Boga Ojca i Syna. Tu możemy zdobywać wiarę, która wszystko będzie w stanie przezwyciężyć.