Męczennik życia

W Szpitalu św. Rodziny przeprowadzono aborcję dziecka w 24 tygodniu życia. Do Fundacji SOS Obrona Poczętego Życia zgłosili się świadkowie, którzy poinformowali, że dziecko przyszło na świat żywe, zostało pozostawione bez pomocy i skonało w cierpieniach. Sprawą zajęła się prokuratura. Jeśli potwierdzi informację, że dziecko przyszło na świat żywe i umarło w cierpieniach, niewątpliwie jest ono ofiarą aborcji. Według mnie powinniśmy je traktować jako męczennika życia. Oczywiście w sensie ściśle religijnym chrześcijańscy męczennicy składali ofiarę życia za wiarę i wartości z niej wynikające świadomie. W przypadku zabitego dziecka, które zostało poczęte pół roku wcześniej, trudno mówić o świadomej decyzji, było ono bierną ofiarą aborcji. Ale z pewnością zostało zamęczone w imię ideologii zła, cywilizacji śmierci, a więc przekonań drastycznie sprzecznych z przesłaniem Ewangelii. Dlatego jest ono męczennikiem w tym sensie, że stanowi świadectwo morderstwa na niewinnej istocie.

Tertulian stwierdził, że „Krew męczenników jest posiewem chrześcijan”. Rozwijając tę myśl można powiedzieć, że śmierć tego dziecka może pobudzić do większej obrony życia. Według mnie na pewno patronowałby projektowi ustawy, która zakazywałaby aborcji dzieci z powodu choroby, bo takie były przesłanki aborcji w jego przypadku. Tym bardziej, że informacja o tym zabójstwie wzburzyła część społeczeństwa. Może śmierć tego niewinnego dziecka pobudzi sumienia i uda się w Polsce całkowicie zakazać zabijania dzieci nienarodzonych, albo chociaż wyeliminować aborcję eugeniczną.