Deklaracja egzaminem z wolności

Od jakiegoś czasu trwa ostra krytyka, właściwie nagonka, na lekarzy, którzy podpisali „Deklarację Wiary”, sześciopunktowy dokument, w którym zawarte jest nauczanie Kościoła związane z pracą lekarzy i powinności, jakie z tego nauczania dla nich wynikają. Sygnatariusze dokumentu, podpisując się pod nim, m.in. deklarują, że są katolikami, że prawo Boże jest dla nich najważniejszym źródłem wartości i stawiają go ponad prawem ludzkim, a w związku z tym nie będą uczestniczyć w aborcji, sztucznym zapłodnieniu, eutanazji, czy przepisywać środki antykoncepcyjne. Co ważne – podkreślają, że zobowiązania te dotyczą tylko ich i nie mają zamiaru narzucać ich ludziom inaczej myślącym.

„Deklaracja Wiary” wywołuje protest środowisk lewicowych. Wśród argumentów przeciwko niej warto zwrócić uwagę na jeden. Można go sprowadzić do stwierdzenia, że ludzie wierzący nie mają prawa powoływać się na Boga, tłumacząc źródła wartości, które wyznają. Wskazanie Boga jako źródła norm postępowania jest nie do przyjęcia dla lewicy, stąd olbrzymia skala krytyki. Nie można jej ulegać, gdyż katolicy mają konstytucyjnie zagwarantowane prawo do powoływania się na Boga jako źródła wartości, którymi się kierują (patrz. preambuła konstytucji). Problem byłby wówczas, gdyby te wartości zmuszały innych do zachowań religijnych, a tak nie jest. „Deklaracja Wiary” jest pięknym wyrazem troski katolickich lekarzy o ludzi, wobec których nie chcą stosować procedur, które im szkodzą, albo po prostu prowadzą do ich śmierci. Żadne z zobowiązań zawartych w „Deklaracji Wiary” nie jest z polskim prawem sprzeczne. Lewica, atakując lekarzy za podpisanie tego dokumentu, w sposób drastyczny ogranicza naszą wolność i to ona łamie prawa ludzkie zapisane w konstytucji, po raz kolejny pokazując tendencje do narzucenia innym swoich poglądów.