Łk 1,39-45 

W tym czasie Maryja wybrała się i poszła z pośpiechem w góry do pewnego miasta w ziemi Judy. Weszła do domu Zachariasza i pozdrowiła Elżbietę.

Gdy Elżbieta usłyszała pozdrowienie Maryi, poruszyło się dzieciątko w jej łonie, a duch Święty napełnił Elżbietę. Wydała ona głośny okrzyk i powiedziała: «Błogosławiona jesteś między niewiastami i błogosławiony jest owoc Twojego łona. A skądże mi to, że Matka mojego Pana przychodzi do mnie? Oto bowiem, skoro głos Twego pozdrowienia zabrzmiał w moich uszach, poruszyło się z radości dzieciątko w moim łonie. Błogosławiona jest, która uwierzyła, że spełnią się słowa powiedziane Jej od Pana».

Od Pana… Łk 1,45

Spotkanie na przedłużeniu zwiastowania, aranżowane i prowadzone przez Ducha Świętego. Wpisane w królewski mandat pokolenia Judy oraz w kapłański rodowód i posługę Zachariasza, czyli w działanie Boga w narodzie i historii Izraela. Spotkanie dające doświadczenie sprawczości Bożego słowa nie tylko w akcie rozpoznania przez Elżbietę w Maryi matki, ale też w ruchu dziecka w łonie samej Elżbiety. Pokazujące rozpoznanie i stwierdzenie Bożego błogosławieństwa oraz fakt przyjęcia Boga przez Maryję, Jej fascynację bliskością w służbie Jemu. Na którykolwiek element tego wydarzenia nie patrzeć – wszędzie odsłania się On. Warto się tu nasycić, by przesuwając wzrok na swoją codzienność, zobaczyć Boga w środku naszych zmagań, Boga działającego, potężnego i Wcielonego.