Łk 17, 20-25

Jezus zapytany przez faryzeuszów, kiedy przyjdzie królestwo Boże, odpowiedział im: «Królestwo Boże nie przyjdzie w sposób dostrzegalny; i nie powiedzą: „Oto tu jest” albo: „Tam”. Oto bowiem królestwo Boże pośród was jest».

Do uczniów zaś rzekł: «Przyjdzie czas, kiedy zapragniecie ujrzeć choćby jeden z dni Syna Człowieczego, a nie zobaczycie. Powiedzą wam: „Oto tam” lub: „Oto tu”. Nie chodźcie tam i nie biegnijcie za nimi. Bo jak błyskawica, gdy zabłyśnie, jaśnieje od jednego krańca widnokręgu aż do drugiego, tak będzie z Synem Człowieczym w dniu Jego.

Wpierw jednak musi wiele wycierpieć i być odrzuconym przez to pokolenie».

Królestwo Boże nie przyjdzie dostrzegalnie; i nie powiedzą: „Oto tu jest” albo: „Tam”. Oto bowiem królestwo Boże pośród was jest. Łk 17,20-21

Bogu nie wyznacza się dat ani granic. Ale mimo to faryzeusze w Ewangelii pytają, kiedy nadejdzie królestwo Boże. I otrzymują odpowiedź, że królestwo już jest. Teraz. Ono zaczyna się w sercu człowieka. Nie ma granic. Bo serce nie powinno znać granic. Nie ma w nim też niczego spektakularnego. Jest to zwyczajna codzienność, ale dobrze przeżyta. Nieraz szukamy spektakularnych znaków, chwil, które mają być królewskie, nie widząc tego, co najcenniejsze w naszych sercach i w sercach innych. Nie bądźmy uparci w swoim trwaniu przy efektach specjalnych. Efekt pojawi się dopiero w dniu przyjścia Chrystusa. Jeżeli On będzie Panem serca, światło, które zabłyśnie, będzie dla nas najpiękniejsze. Wejdziemy w to światło, które On przyniesie. Wtedy o nic już nie będziemy pytać. Będziemy trwać w Nim.