Łk 10, 21-24

Jezus rozradował się w duchu Świętym i rzekł: «Wysławiam Cię, Ojcze, Panie nieba i ziemi, że zakryłeś te rzeczy przed mądrymi i roztropnymi, a objawiłeś je prostaczkom. Tak, Ojcze, gdyż takie było Twoje upodobanie.

Ojciec mój przekazał Mi wszystko. Nikt też nie wie, kim jest Syn, tylko Ojciec; ani kim jest Ojciec, tylko Syn i ten, komu Syn zechce objawić».

Potem zwrócił się do samych uczniów i rzekł: «Szczęśliwe oczy, które widzą to, co wy widzicie. Bo powiadam wam: Wielu proroków i królów pragnęło ujrzeć to, co wy widzicie, a nie ujrzeli, i usłyszeć, co słyszycie, a nie usłyszeli».

W tej chwili Jezus rozradował się w Duchu Świętym. Łk 10,21

Może wstałeś rano przytłoczony tym, co dziś czeka na Ciebie w pracy. Może szybciej, niżbyś chciał, twoje myśli od rana biegną do rodzinnych czy zawodowych obowiązków. Jezus chce nas dzisiaj, niezależnie od okoliczności zewnętrznych, wprowadzić w swoją radość. On rozradował się w Duchu Świętym i wychwala Ojca za to, że w końcu nadszedł ten czas, by w świecie objawiła się Jego miłość. Móc zobaczyć, usłyszeć, doświadczyć Boga, który przychodzi z miłością, to jest właśnie to, na co czeka każde serce, to, co czyni nas szczęśliwymi. Stając się prostymi, odrzucając swoje teorie czy wymagania, pozwalamy, by to Bóg właśnie dziś uczynił nas szczęśliwymi.