Aleksander Bańka
Między zgorszeniem a zwiedzeniem
Znasz opowieść o zabłąkanej owcy? I o dobrym Pasterzu, który zostawia dziewięćdziesiąt dziewięć pozostałych, aby poszukiwać tej jednej? Problem w tym, że w Ewangelii Mateusza nie chodzi po prostu o owcę, która przez swe błędy zagubiła się na drogach wiary i niczym grzesznik odłączyła się od Bożego stada. Greckie słowo planēthē sugeruje, że ta owca została wprowadzona w błąd, zwiedziona.
Rzucanie kamieniami w lawinę?
Przyszłość Kościoła w Polsce to nie kwestia tego, czy współczesny świat zaatakuje nasze wartości, zakwestionuje obyczaje, zgorszy moralnie lub podda rozmaitym prześladowaniom. To kwestia naszej odpowiedzi – tego, w jaki sposób i w jakim kształcie jej udzielimy. Największym zagrożeniem dla chrześcijan jest sytuacja, gdy spór ze światem wiodą pod dyktando jego metod i we właściwym dla niego stylu. Wkraczają wówczas na prostą drogę do samozagłady.
Na naszych oczach wykrwawia się Kościół w Libanie
Ten wybuch z potężną siłą przelał czarę goryczy, która przez ostatnie miesiące zdołała wypełnić się po brzegi bólem, bezradnością, poczuciem krzywdy i poniżenia. Dziś oczy całego świata zwrócone są na Bejrut w olbrzymiej części zdewastowany potężną eksplozją, która wczoraj, późnym popołudniem, wstrząsnęła dzielnicą portową tego miasta. Jest nadzieja, że te same oczy otworzą się przy okazji na inny, nie mniej poważny dramat, który od wielu miesięcy rozgrywa się w ziemi św. Szarbela.
Co dalej z kultem świętego Szarbela w Polsce?
Sprawa jest poważna. Kapłan, który przez wielu był niemal utożsamiany z kultem tego świętego, porzuca Kościół rzymskokatolicki i przystępuje do Katolickiego Kościoła Narodowego. Liczni wierni zgromadzeni w zakładanych przez niego w różnych diecezjach (zazwyczaj bez wiedzy i zgody biskupów) domach modlitwy czują się zagubieni. Komisja Nauki Wiary Konferencji Episkopatu Polski wydaje komunikat, w którym padają mocne słowa o apostazji duchownego. Jak się w tym wszystkim odnaleźć? Pytanie to stawiają sobie przede wszystkim ci, dla których św. Szarbel to nie tylko aura cudowności, znak oleju i bliskowschodnia egzotyka, ale człowiek, którego życie i duchowość stanowi niezwykły dar – zarówno dla ich własnego życia wewnętrznego, jak i dla całego Kościoła powszechnego.
Sekciarstwo, łatwowierność, lenistwo
To już epidemia. Co więcej, wydaje się, że nawet bardziej szkodliwa niż koronawirus, infekuje bowiem mentalność, zatruwa moralność i demoluje tkankę społecznych relacji – nawet tych najbardziej podstawowych. Epidemia sekciarstwa, łatwowierności i lenistwa opanowuje umysły i serca Polaków – oto powyborczy krajobraz w kraju nad Wisłą, Anno Domini 2020.
Polityczny mesjanizm i serca obrośnięte tłuszczem
To było jak starcie dwóch Mesjaszy. Przynajmniej w naszych głowach. W przekonaniu jednych Zbawca miał uchronić Polskę od faszyzmu, zacofania, ciemnoty i dyktatury; zdaniem drugich – ocalić Ojczyznę od rozkładu, deprawacji, utraty suwerenności i dewiacji. Zastanawia mnie, dlaczego tak bardzo wierzymy w narrację, którą w dużej mierze sami rozkręcamy? Dlaczego jest na nią tak wielkie społeczne zapotrzebowanie? Może dlatego, że bardziej niż stan faktyczny opisuje ona stan naszych serc?
Katolicki przeciwnik polityczny
W tych wyborach wielu katolików głosowało lub zagłosuje inaczej niż ja. Większości nie znam i niewiele mogę o nich powiedzieć. Jednak są między nimi tacy, którzy należą do grona moich bliższych lub dalszych znajomych. Wiem, że się modlą, prowadzą pogłębione życie duchowe, starają się żyć w przyjaźni z Bogiem, akceptują nauczanie Kościoła. A jednak z jakiegoś względu popierają kandydatów, których ja bym nie poparł. Czy z tego powodu mam prawo ich potępić?
Chrześcijaństwo okołowyborcze
To niemal nieprawdopodobne, jak bardzo nieracjonalne i nieewangeliczne postawy może z nas wydobyć kampania wyborcza. Nie chodzi przy tym wyłącznie o jakiś dziwny stan umysłu, który zwolennikom szeroko rozumianej opozycji każe z uporem godnym lepszej sprawy wypierać ze świadomości gigantyczne nadużycia obciążające poprzednie ekipy rządzące, a zwolennikom tej obecnej – w imię szczytnego celu usprawiedliwiać wszelkie, nawet szkodliwe i niegodne posunięcia. Nie chodzi także o łatwowierność, naiwność i hurraoptymizm w ocenie potencjału kandydata, za którym się staje. Faktycznym problemem jest to, że w okołowyborczym kotle wielu najzwyczajniej gubi chrześcijański sposób podejścia do rzeczywistości społeczno-politycznej. A ten sposób, wbrew pozorom, jest jasno określony.
Stawianie wozu przed koniem
Gdy ksiądz opuszcza Kościół, to zawsze jest dramat – niezależnie od tego, jakie pobudki
nim kierują i jakie złożyły się na to okoliczności. Często głównym powodem – przynajmniej
tak wynika z niektórych oficjalnych wypowiedzi – jest dyscyplina kościelna. Odwracający
się od Kościoła rzymskokatolickiego prezbiterzy wskazują na opresyjne działania kościelnej
administracji i bezduszne prawo, które nie pozwala im w pełni służyć Chrystusowi. Czy
rzeczywiście?
