Mt 11, 20-24

Jezus począł czynić wyrzuty miastom, w których dokonało się najwięcej Jego cudów, że się nie nawróciły.

«Biada tobie, Korozain! Biada tobie, Betsaido! Bo gdyby w Tyrze i Sydonie działy się cuda, które u was się dokonały, już dawno w worze i w popiele by się nawróciły. Toteż powiadam wam: Tyrowi i Sydonowi lżej będzie w dzień sądu niż wam.

A ty, Kafarnaum, czy aż do nieba masz być wyniesione? Aż do Otchłani zejdziesz. Bo gdyby w Sodomie działy się cuda, które się w tobie dokonały, przetrwałaby aż do dnia dzisiejszego. Toteż powiadam wam: Ziemi sodomskiej lżej będzie w dzień sądu niż tobie».

Bo gdyby w Sodomie działy się cuda, które się w Tobie dokonały, zostałaby  aż do dnia dzisiejszego.  Mt 11,23

Przyzwyczailiśmy się do cudownego obrazu Jezusa i łagodnego języka. I dobrze, bo wielu z nas potrzebuje cudu i łagodności. Bóg pragnie każdego człowieka obdarzyć łaską i dać mu jak najwięcej dobra. Ale to nie oznacza, że nie może czynić mu wyrzutów, kiedy dobro jest marnowane. Relacja z Bogiem nie tworzy się poprzez cuda, ale poprzez wiarę i odpowiedzialność. Cud otwiera na nowe życie. Kto tego nie widzi, wpada w pułapki zła, z których trudno jest się wydostać bez pomocy Boga. O tym przypomina nam dzisiaj Jezus. Kto doświadczył cudu, nie może wracać do starego życia ani odwracać się wstecz, lecz patrzeć już tylko w kierunku nieba.