Jezus powiedział do Żydów: «Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Jeśli ktoś zachowa moją naukę, nie zazna śmierci na wieki».
Rzekli do Niego Żydzi: «Teraz wiemy, że jesteś opętany, Abraham umarł, i prorocy – a Ty mówisz: „Jeśli ktoś zachowa moją naukę, ten śmierci nie zazna na wieki”. Czy Ty jesteś większy od ojca naszego, Abrahama, który przecież umarł? I prorocy pomarli. Kimże Ty siebie czynisz?»
Odpowiedział Jezus: «Jeżeli Ja sam siebie otaczam chwałą, chwała moja jest niczym. Ale jest Ojciec mój, co otacza Mnie chwałą, o którym wy mówicie: „Jest naszym Bogiem”. Lecz wy Go nie poznaliście. Ja Go jednak znam. Gdybym powiedział, że Go nie znam, byłbym podobnie jak wy kłamcą. Ale Ja Go znam i słowo Jego zachowuję. Abraham, ojciec wasz, rozradował się z tego, że ujrzał mój dzień – ujrzał go i ucieszył się».
Na to rzekli do Niego Żydzi: «Pięćdziesięciu lat jeszcze nie masz, a Abrahama widziałeś?»
Rzekł do nich Jezus: «Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Zanim Abraham stał się, Ja jestem».
Porwali więc kamienie, aby rzucić w Niego. Jezus jednak ukrył się i wyszedł ze świątyni.
Czytaj Pismo Święte w serwisie gosc.pl: biblia.gosc.pl
Ewangelia z komentarzem. Czy znam naukę Jezusa. Ile pamiętam?Jeśli ktoś zachowa moją naukę, nie zazna śmierci na wieki.
J 8,51
Nieraz pytam siebie, czy znam naukę Jezusa. Ile pamiętam z Jego nauczania? Czy umiałbym odpowiedzieć na pytanie: w kogo wierzysz? W co wierzysz? Czym kierujesz się w życiu? Pamiętam moje zakłopotanie, gdy podczas zajęć w angielskim college’u językowym współkursanci z różnych stron świata zadawali pytania. Kto to jest ksiądz? Co to jest wiara katolicka? Kto to jest Jezus? O czym On mówi? Jak byłem zaskoczony, gdy w afrykańskim buszu ludzie recytowali z pamięci kolejne zdania i strony Ewangelii, dziwiąc się, że ja ich nie znam na pamięć. Ja, który przyjechałem im głosić Ewangelię. Jezus przy okazji przypomina, że mam nie tylko znać, ale i zachować Jego słowa. W pamięci, w sercu i w codzienności.
Znajdziesz nas także w Podcastach Google