Mt 15, 21-28

Jezus podążył w okolice Tyru i Sydonu. A oto kobieta kananejska, wyszedłszy z tamtych stron, wołała: «Ulituj się nade mną, Panie, Synu Dawida! Moja córka jest ciężko nękana przez złego ducha». Lecz On nie odezwał się do niej ani słowem.

Na to podeszli Jego uczniowie i prosili Go: «Odpraw ją, bo krzyczy za nami».
Lecz On odpowiedział: «Jestem posłany tylko do owiec, które poginęły z domu Izraela».
A ona przyszła, padła Mu do nóg i prosiła: «Panie, dopomóż mi».
On jednak odparł: «Niedobrze jest zabierać chleb dzieciom, a rzucać szczeniętom».
A ona odrzekła: «Tak, Panie, lecz i szczenięta jedzą okruchy, które spadają ze stołu ich panów».

Wtedy Jezus jej odpowiedział: «O niewiasto, wielka jest twoja wiara; niech ci się stanie, jak pragniesz!» Od tej chwili jej córka była zdrowa.

O niewiasto, wielka jest twoja wiara; niech ci się stanie, jak chcesz! Mt 15,28

Można powiedzieć, że wiara biblijnych kobiet przyczynia się do ratowania  życia. Takie jest powołanie kobiet według Ewangelii. Bóg powołuje nas do tego, byśmy ratowały życie innych. Najpierw najbliższych, ale też tych, którzy są nam obcy. Słowo „życie” dla kobiety ma niezwykłe znaczenie, bo każda z nas ma dar dawania życia. Nawet jeżeli nie każda z nas jest matką, to „dawanie życia” jest wpisane w naturę kobiety. Z jednej strony to ogromna łaska, z drugiej zadanie. Kobiety chrześcijańskie, kobiety wierzące zawsze powinny czuwać nad życiem innych, powinny być wrażliwe na odnowę życia, również odnowę życia Kościoła, życia w wierze. Wczytujmy się w Ewangelię i uczmy się od biblijnych kobiet silnej wiary i skutecznej modlitwy.