J 14, 21-26

Jezus powiedział do swoich uczniów:
«Kto ma przykazania moje i je zachowuje, ten Mnie miłuje. Kto zaś Mnie miłuje, ten będzie umiłowany przez Ojca mego, a również Ja będę go miłował i objawię mu siebie».

Rzekł do Niego Juda, ale nie Iskariota: «Panie, cóż się stało, że nam się masz objawić, a nie światu?»

W odpowiedzi rzekł do niego Jezus: «Jeśli Mnie kto miłuje, będzie zachowywał moją naukę, a Ojciec mój umiłuje go i przyjdziemy do niego, i mieszkanie u niego uczynimy. Kto nie miłuje Mnie, ten nie zachowuje słów moich. A nauka, którą słyszycie, nie jest moja, ale Tego, który Mnie posłał, Ojca.

To wam powiedziałem, przebywając wśród was. A Paraklet, Duch Święty, którego Ojciec pośle w moim imieniu, On was wszystkiego nauczy i przypomni wam wszystko, co Ja wam powiedziałem».

Kto zaś mnie miłuje, doświadczy miłości. J 14,21

Pierwsze zdanie dzisiejszego fragmentu słowa Bożego: „Kto zna przykazania moje i je zachowuje, ten Mnie miłuje”. Nie na odwrót, zauważyliście? Nie: „Kto Mnie miłuje, ten będzie zachowywał przykazania”. Miłość do Jezusa wiąże się ściśle z zaufaniem i szacunkiem. Relacja z Jezusem to droga, a On wie, że podczas podróży mogą się dziać różne rzeczy. Dlatego trzymajmy się przykazań, na których w chwilach trudniejszych będziemy mogli się wesprzeć, by nabrać sił, aby znowu pewnie iść ku miłości. Każda małżeńska para z kilkuletnim stażem wie, że uczucie bez konkretnych zachowań, gestów, szacunku i zaufania blednie. Podobnie i tutaj – zachowujmy przykazania, aby budować z nich miejsce na prawdziwą miłość do Jezusa.