J 12, 24-26

Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Jeżeli ziarno pszenicy wpadłszy w ziemię nie obumrze, zostanie tylko samo, ale jeżeli obumrze, przynosi plon obfity. 25 Ten, kto kocha swoje życie9, traci je, a kto nienawidzi swego życia na tym świecie, zachowa je na życie wieczne. 26 A kto by chciał Mi służyć, niech idzie za Mną, a gdzie Ja jestem, tam będzie i mój sługa. A jeśli ktoś Mi służy, uczci go mój Ojciec.

Jeśli ktoś Mi służy, Ojciec okaże mu cześć. J 12,26

W dzisiejszym świecie uwielbienie swojego życia i siebie samego jest wyjątkowo destrukcyjnym narzędziem. Wszystko na już i w tym momencie. Totalne wygodnictwo, pełna kontrola nad wszystkim i poczucie wielkiej władzy dzięki dobrom, które ciągle pragniemy mnożyć. I dalej stres, rozwody, depresja i poczucie, że czas na ziemi zaraz się skończy, a my nie możemy generować żadnego szczęścia ani wypełnić pustki, która w nas jest. Otóż możemy. Jak? Zacznijmy pomagać drugiemu człowiekowi, służyć Jezusowi. Ktoś powie, że to nie jest łatwe. Nie jest. Na dobry początek pamiętajmy o jednym – na pewno ktoś potrzebuje naszej pomocy. Właśnie ci o tym powiedziałem, więc już wiesz, że tak jest. Teraz ruch należy do ciebie.