J 5, 1-16

Było święto żydowskie i Jezus udał się do Jerozolimy.

W Jerozolimie zaś jest przy Owczej Bramie sadzawka, nazwana po hebrajsku Betesda, mająca pięć krużganków. Leżało w nich mnóstwo chorych: niewidomych, chromych, sparaliżowanych.

Znajdował się tam pewien człowiek, który już od lat trzydziestu ośmiu cierpiał na swoją chorobę. Gdy Jezus ujrzał go leżącego i poznał, że czeka już dłuższy czas, rzekł do niego: «Czy chcesz wyzdrowieć?»

Odpowiedział Mu chory: «Panie, nie mam człowieka, aby mnie wprowadził do sadzawki, gdy nastąpi poruszenie wody. W czasie kiedy ja dochodzę, inny wstępuje przede mną».

Rzekł do niego Jezus: «Wstań, weź swoje nosze i chodź!» Natychmiast wyzdrowiał ów człowiek, wziął swoje nosze i chodził.

Jednakże dnia tego był szabat. Rzekli więc Żydzi do uzdrowionego: «Dziś jest szabat, nie wolno ci dźwigać twoich noszy».

On im odpowiedział: «Ten, który mnie uzdrowił, rzekł do mnie: Weź swoje nosze i chodź». Pytali go więc: «Cóż to za człowiek ci powiedział: Weź i chodź?» Lecz uzdrowiony nie wiedział, kim On jest; albowiem Jezus odsunął się od tłumu, który był w tym miejscu.

Potem Jezus znalazł go w świątyni i rzekł do niego: «Oto wyzdrowiałeś. Nie grzesz już więcej, aby ci się coś gorszego nie przydarzyło». Człowiek ów odszedł i oznajmił Żydom, że to Jezus go uzdrowił. I dlatego Żydzi prześladowali Jezusa, że czynił takie rzeczy w szabat.

I dlatego Żydzi prześladowali Jezusa,  że czynił takie rzeczy w szabat. J 5,16

Za co prześladujesz Jezusa? Może uważasz, że zbyt łatwo wybacza twoim wrogom? Masz żal o powodzenie innych? Może sądzisz, że jest niesprawiedliwy wobec znanych ci grzeszników, bo ich nie odrzuca? Często nie znamy historii i serc osób, które swoją działalnością czy życiem budzą nasze podejrzenia, osądy, krytyczne podejście do drugorzędnych szczegółów. Chory czekający przed sadzawką cierpiał trzydzieści osiem lat. Co się działo w Jego sercu, co przeszedł w swoim życiu – to wie tylko sam Bóg. I dlatego to On ma prawo decydować, jak i kiedy okazać cierpiącemu miłosierdzie i objawić swoją chwałę. Możesz sądzić miłosierdzie Boga, uważając, że wiesz lepiej, a możesz po prostu uwielbiać.