J 8, 51-59

Jezus powiedział do Żydów: «Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Jeśli ktoś zachowa moją naukę, nie zazna śmierci na wieki».

Rzekli do Niego Żydzi: «Teraz wiemy, że jesteś opętany, Abraham umarł, i prorocy – a Ty mówisz: „Jeśli ktoś zachowa moją naukę, ten śmierci nie zazna na wieki”. Czy Ty jesteś większy od ojca naszego, Abrahama, który przecież umarł? I prorocy pomarli. Kimże Ty siebie czynisz?»

Odpowiedział Jezus: «Jeżeli Ja sam siebie otaczam chwałą, chwała moja jest niczym. Ale jest Ojciec mój, co otacza Mnie chwałą, o którym wy mówicie: „Jest naszym Bogiem”. Lecz wy Go nie poznaliście. Ja Go jednak znam. Gdybym powiedział, że Go nie znam, byłbym podobnie jak wy kłamcą. Ale Ja Go znam i słowo Jego zachowuję. Abraham, ojciec wasz, rozradował się z tego, że ujrzał mój dzień – ujrzał go i ucieszył się».

Na to rzekli do Niego Żydzi: «Pięćdziesięciu lat jeszcze nie masz, a Abrahama widziałeś?»

Rzekł do nich Jezus: «Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Zanim Abraham stał się, Ja jestem».

Porwali więc kamienie, aby rzucić w Niego. Jezus jednak ukrył się i wyszedł ze świątyni.

Jest Ojciec mój, o którym wy mówicie: „Jest naszym Bogiem”, ale wy Go nie znacie. Ja Go jednak znam. J 8,54

Przez cały Wielki Post wybrzmiewa prawda, którą wypowiada sam Jezus: nie wierzycie mi, bo nie znacie Boga Ojca. Rzeczywiście, nie znamy Tego, który Go posłał, bo żeby kogoś poznać, trzeba się z nim spotkać. A spotkanie zawsze prowadzi do ryzyka, może wywrócić naszą hierarchię, zmienić myślenie, zburzyć porządek, do którego tak bardzo się przyzwyczailiśmy. Jerzy Bukowski w książce „Zarys filozofii spotkania” opisuje, na czym polega spotkanie z Bogiem i co ono ze sobą niesie. Jednym z ważniejszych kroków dobrego spotkania jest „pójście za…” i „naśladowanie”. Jednak by naśladować, trzeba chcieć upodobnić się moralnie do Mistrza.„Chcieć”. Gdyby ci, którzy stanęli z zarzutami wobec Jezusa, chcieli spotkać Boga, najpierw musieliby zacząć naśladować Mojżesza. Gdybyśmy dzisiaj chcieli poznać Ojca, musielibyśmy chcieć się najpierw spotkać i musielibyśmy zacząć naśladować Jezusa. To dobre zadanie na koniec Wielkiego Postu: „Chcieć”.