Między nami „dziennikarzami”

„Jestem wrogiem PiS i będę go zwalczał ile sił”. Takiej deklaracji nie złożył jakiś rozemocjonowany polityk lub zwolennik Platformy Obywatelskiej. Złożył ją w niedzielnym programie „Loża prasowa” w TVN24 zastępca redaktora naczelnego Gazety Wyborczej Piotr Stasiński. W ustach dziennikarza tak jednoznaczne opowiedzenie się przeciwko określonej partii politycznej to nie tylko kompromitacja, ale wręcz dyskwalifikacja jako dziennikarza.

Oczywiście krytyka merytoryczna poczynań rządu, czy opozycji jest jak najbardziej dopuszczalna, wręcz konieczna, bo ocenianie polityków, a szczególnie patrzenie na ręce władzy, to jedno z głównych zadań mediów w systemie demokratycznym. Jednak czym innym jest merytoryczny tekst wskazujący wady jakiegoś rozwiązania czy nieprawidłowości w określonych działaniach, a czym innym deklaracja, że zawsze i niezależnie od okoliczności będzie się jakieś ugrupowanie zwalczać albo popierać. P. Stasiński stwierdzając otwarcie, że będzie zwalczał PiS traci prawo do określania się mianem dziennikarza, zachowuje się bowiem jak ideolog. To samo dotyczy drugiej strony, czyli dziennikarzy bezkrytycznie chwalących PiS, niezależnie od podejmowanych przez to ugrupowanie działań.

Dziennikarzy obowiązuje zasada obiektywizmu. Mamy prawo do oceniamy działania jakiegoś ugrupowania według określonych kryteriów czy wartości, jednak powinniśmy je stosować wobec wszystkich partii w taki sam sposób. Osoba, która bez żadnych kryteriów czy wymogów deklaruje, że będzie zwalczać daną partię, nie zasługuje na miano dziennikarza, jest po prostu ideologiem, a być może powinna zostać politykiem.