Łk 6,20-26

Jezus podniósł oczy na swoich uczniów i mówił:

«Błogosławieni jesteście, ubodzy, albowiem do was należy królestwo Boże.
Błogosławieni, którzy teraz głodujecie, albowiem będziecie nasyceni.
Błogosławieni, którzy teraz płaczecie, albowiem śmiać się będziecie.
Błogosławieni jesteście, gdy ludzie was znienawidzą i gdy was wyłączą spośród siebie, gdy zelżą was i z powodu Syna Człowieczego odrzucą z pogardą wasze imię jako niecne: cieszcie się i radujcie w owym dniu, bo wielka jest wasza nagroda w niebie. Tak samo bowiem przodkowie ich czynili prorokom.

Natomiast biada wam, bogaczom, bo odebraliście już pociechę waszą.
Biada wam, którzy teraz jesteście syci, albowiem głód cierpieć będziecie.
Biada wam, którzy się teraz śmiejecie, albowiem smucić się i płakać będziecie.
Biada wam, gdy wszyscy ludzie chwalić was będą. Tak samo bowiem przodkowie ich czynili fałszywym prorokom».

A On podniósł oczy na swoich uczniów i mówił: Błogosławieni… (Łk 6,20)

Osiem błogosławieństw Jezusa to jeden z najpiękniejszych fragmentów Ewangelii. Każde błogosławieństwo Boga obiecuje obfitość, jest dobrem, które odmienia życie. W miejsce ubóstwa Bóg wprowadza relację miłości i bogactwo serca. W niedosyt wprowadza Siebie. W miejsce smutku – pocieszenie. Tym, którzy zostaną odtrąceni z Jego powodu, da poczucie swojej obecności. Każdy ludzki brak, który wydaje nam się nie do zniesienia, Jezus wypełnia dobrem. Być błogosławionym przez Boga to znaczy czuć się człowiekiem spełnionym, patrzącym z miłością w kierunku, w którym zmierza.