Mt 7, 6. 12-14

Jezus powiedział do swoich uczniów:
«Nie dawajcie psom tego, co święte, i nie rzucajcie swych pereł przed świnie, by ich nie podeptały nogami, i obróciwszy się, nie poszarpały was samych.

Wszystko więc, co byście chcieli, żeby wam ludzie czynili, i wy im czyńcie. Albowiem to jest istota Prawa i Proroków.

Wchodźcie przez ciasną bramę. Bo szeroka jest brama i przestronna ta droga, która prowadzi do zguby, a wielu jest takich, którzy przez nią wchodzą. Jakże ciasna jest brama i wąska droga, która prowadzi do życia, a mało jest takich, którzy ją znajdują!»

Jakże ciasna jest brama i wąska droga, która prowadzi do życia, a mało jest takich, którzy ją znają.    
Mt 7,14

Wąska droga jest wymagająca, ale daje poczucie spełnienia, kiedy się przez nią przejdzie. Na wąskiej drodze człowiek zauważa więcej. Piękno jest na wyciągnięcie ręki. Wąska droga, choć – jak się wydaje – nie otwiera przed nami przestrzeni wolności, daje nadzieję, że kiedy ją przejdziemy, doświadczymy o wiele więcej, a nasze oczy będą uwrażliwione, spojrzenie wyostrzone. Kto lubi wędrówki górskie, wie, o czym mowa. Wdrapywanie się na szczyt wymaga wysiłku. Tak jest też w życiu duchowym.