Mt 10,1-7 

Jezus przywołał do siebie dwunastu swoich uczniów i udzielił im władzy nad duchami nieczystymi, aby je wypędzali i leczyli wszystkie choroby i wszelkie słabości.

A oto imiona dwunastu apostołów: pierwszy – Szymon, zwany Piotrem, i brat jego Andrzej, potem Jakub, syn Zebedeusza, i brat jego Jan, Filip i Bartłomiej, Tomasz i celnik Mateusz, Jakub, syn Alfeusza, i Tadeusz, Szymon Gorliwy i Judasz Iskariota, ten, który Go zdradził.

Tych to Dwunastu wysłał Jezus i dał im takie wskazania: «Nie idźcie do pogan i nie wstępujcie do żadnego miasta samarytańskiego. Idźcie raczej do owiec, które poginęły z domu Izraela. Idźcie i głoście: Bliskie już jest królestwo niebieskie».

Wtedy przywołał do siebie dwunastu swoich uczniów i udzielił im władzy nad duchami nieczystymi,  aby je wypędzali i leczyli wszystkie choroby. (Mt 10,1)

Czym jest powołanie? Wyborem czy przeznaczeniem? Dzisiejsza scena z Ewangelii pokazuje nam, że jest wyborem. Jezus wybrał apostołów, czyli powołał ich do wypełnienia misji. W jaki sposób? Poznając ich w codziennym życiu, budując z nimi relacje, widząc ich gotowość do dawania świadectwa. Powołanie nie jest więc przeznaczeniem, które determinuje nasze życie. Przeciwnie, Bóg nie determinuje niczego w naszym życiu. On wybiera nas we współpracy z nami. Szanuje wolność. Każdy może wycofać się z Bożego wyboru. Tak uczynił Judasz. Ale każdy może też powrócić, tak uczynił Piotr. Bóg wybiera i umacnia. A siła powołania pozwala czynić rzeczy niemożliwe.