A

14.11.2014 20:53

Wzruszające...Jak odszedł Marek poczułem wielką bezsilność i żal...Później złość i ciągle zadawałem sobie pytanie: dlaczego? Teraz ,kiedy minęło parę lat, rozumiem więcej ,ale dalej nie mogę się z tym pogodzić. Ten głęboki list , znowu pozwolił mi zrozumieć więcej i chyba jedynym pocieszeniem jest wiara w to, że według tego co mówił mój przyjaciel, wybrał drogę życia...Zawsze kiedy o Nim myślę ,cieszę się ,że kroczyliśmy wspólnymi drogami dwadzieścia kilka lat, przecież znaliśmy się od czasów przedszkola, że miałem szczęście przyjaźnić się z człowiekiem "z prawdziwego zdarzenia"...

Dziękuję Beata za to, że znowu zrozumiałem więcej...

doceń 4
odpowiedz na post 1
- Beata
  
  15.11.2014 16:11
  
  Mogę się domyślać, kto jest autorem tego komentarza. Najprawdopodobniej ktoś, kto jest dla Marka jak brat, kto potrafił w ciągu jednego dnia pokonać drogę z Opola przez Wrocław, Kraków do Warszawy, aby dowieść dla lekarzy próbki pobrane z guza. Mogę sobie wyobrazić co czujesz. Dla mnie Marek także był przyjacielem, kimś najbliższym, na kim zawsze mogłam polegać, kimś od kogo nigdy nie usłyszałam: " nie mam czasu". Wierze i niejednokrotnie czuje, że tak jak obiecał nadal jest z nami, ze mną,z Tobą i tak jak nam obiecał, potrafi teraz dla nas załatwić dużo więcej spraw, ponieważ jest blisko TEGO, od kogo wszystko zależy...... Nawet nie wiesz jak ważne dla mnie są Twoje słowa... Pozdrawiam Ciebie i Twoich bliskich!
  
  doceń 1
  odpowiedz na post 0
dobrzniołk

24.11.2014 21:09

Pamiętam wypadek twojego brata,pamiętam twojego tatę który pracował razem z moim nad Odrą.Nie wiedziałem że tacy ludzie jak Marek chodzą i chodzili po tej ziemi.Myślałem że to tylko w biblii i kazaniach tak jest.No cóż...
dla mnie to on jest święty.

doceń 1
odpowiedz na post 0

Dyskusja zakończona.

Ze względów bezpieczeństwa, kiedy korzystasz z możliwości napisania komentarza lub dodania intencji, w logach systemowych zapisuje się Twoje IP. Mają do niego dostęp wyłącznie uprawnieni administratorzy systemu. Administratorem Twoich danych jest Instytut Gość Media, z siedzibą w Katowicach 40-042, ul. Wita Stwosza 11. Szanujemy Twoje dane i chronimy je. Szczegółowe informacje na ten temat oraz i prawa, jakie Ci przysługują, opisaliśmy w Polityce prywatności.

GOSC.PL DODANE 10.11.2014 AKTUALIZACJA 11.11.2014

Marek Małyszczuk

Człowiek cierpiący ponad wszystkie moje dotychczasowe wyobrażenia o granicy cierpienia, przykuty do łóżka, nie mogący jeść ani swobodnie się ruszać, upokorzony przez chorobę do granic możliwości mówił, że jest szczęśliwy.

Galerie

Siadaj, opowiadaj

Nie dawano mi szans na przeżycie [ŚWIADECTWO]

Po udarze przez 12 dni byłem w stanie krytycznym. Kiedy wybudziłem się ze śpiączki, nie miałem wątpliwości, że uzdrowił mnie Jezus.

Polecamy

Dziś 12:08

Tragedia podczas nabożeństwa w obozie dla uchodźców

Co najmniej 14 osób zginęło w wyniku uderzenia pioruna w obozie dla uchodźców z Sudanu Południowego w północnej Ugandzie.

Dziś 10:27

Stowarzyszenie Lekarzy Mozambiku: Policja strzelała, aby zabić

Co najmniej 13 osób zginęło, a 73 zostały ranne w wyniku działań policji wobec demontrantów.

Dziś 09:29

Izrael poinformował ONZ o wstrzymaniu współpracy z UNRWA

Izrael uważa, że UNWRA została zinfiltrowana przez Hamas, który wykorzystywał obiekty tej organizacji do celów terrorystycznych.

Najpopularniejsze

Reklama

Gorące dyskusje

Najnowszy numer

GN 44/2024

3 listopada 2024

ks. Adam Pawlaszczyk Redaktor naczelny „Gościa Niedzielnego”, wicedyrektor Instytutu Gość Media. Święcenia kapłańskie przyjął w 1998 r. W latach 1998-2005 pracował w duszpasterstwie parafialnym, po czym podjął posługę w Sądzie Metropolitalnym w Katowicach. W latach 2012-2014 był kanclerzem Kurii Metropolitalnej w Katowicach. Od 1.02.2014 r. pełnił funkcję oficjała Sądu Metropolitalnego. W 2010 r. obronił pracę doktorską na Wydziale Prawa Kanonicznego UKSW w Warszawie i uzyskał stopień naukowy doktora nauk prawnych w zakresie prawa kanonicznego.

Kamienie na grobach

Gdyby z wszystkich dramatycznych kreacji w historii wybierać najbardziej znaną, Hamlet ze swoim monologiem znalazłby się w pierwszej dziesiątce wszech czasów. „Być albo nie być” przeszło do kanonu nie tyle jako wyraz zblazowania duńskiego młodzieńca, ile kwintesencja problemu wszystkich istot rozumnych.

Więcej w Artykuł

Gość Niedzielny