Jezus powiedział do swoich uczniów:
«Wy jesteście solą ziemi. Lecz jeśli sól utraci swój smak, czymże ją posolić? Na nic się już nie przyda, chyba na wyrzucenie i podeptanie przez ludzi.

Wy jesteście światłem świata. Nie może się ukryć miasto położone na górze. Nie zapala się też lampy i nie umieszcza pod korcem, ale na świeczniku, aby świeciła wszystkim, którzy są w domu.

Tak niech wasze światło jaśnieje przed ludźmi, aby widzieli wasze dobre uczynki i chwalili Ojca waszego, który jest w niebie».

Chrześcijanin to ktoś, dla kogo Jezus jest Panem i Zbawcą. Osobista i osobowa relacja z Chrystusem to dla niego fundament życia duchowego i punkt odniesienia w sposobie postrzegania rzeczywistości. Chrześcijanin to równocześnie ktoś, kto pragnie – przez swoje dzieła podejmowane w duchu Ewangelii – wpływać na świat, na prawa nim rządzące, na sposób budowania międzyludzkich i społecznych więzi. Przez świadectwo życia opartego na miłości służebnej i miłosiernej mamy się stawać „solą ziemi” i „światłością świata”, aby widziano nasze dobre uczynki i chwalono Ojca naszego, który jest w niebie (por. Mt 5,16). Stawiamy na miłość, bo taki przykład otrzymaliśmy od naszego Mistrza, który jako pierwszy bez reszty nas umiłował!