Mk 3, 13-19

Jezus wszedł na górę i przywołał do siebie tych, których sam chciał, a oni przyszli do Niego. I ustanowił Dwunastu, aby Mu towarzyszyli, by mógł wysyłać ich na głoszenie nauki i by mieli władzę wypędzać złe duchy.

Ustanowił więc Dwunastu: Szymona, któremu nadał imię Piotr; dalej Jakuba, syna Zebedeusza, i Jana, brata Jakuba, którym nadał przydomek Boanerges, to znaczy synowie gromu; dalej Andrzeja, Filipa, Bartłomieja, Mateusza, Tomasza, Jakuba, syna Alfeusza, Tadeusza, Szymona Gorliwego i Judasza Iskariotę, który właśnie Go wydał.

Przywołał do siebie tych, których sam chciał, a oni przyszli do Niego. Mk 3,13

Ustanowienie Dwunastu dokonuje się w jakimś konkretnym momencie i miejscu. Zarówno jeśli chodzi o historię zbawienia, jak i o ich własne doświadczenie życiowe, ale też o etap drogi z Jezusem. W dodatku wezwani przez Jezusa mężczyźni są zupełnie różni, a jednak każdy bardzo indywidualnie zostaje zawołany po imieniu właśnie. Ewangelista Marek wymienia imiona Dwunastu; my również świetnie pamiętamy o tym najbliższym gronie Jezusa. Może warto nie tylko przyjąć do wiadomości, jak nazywali się apostołowie, ale za imionami widzieć osoby, historię, drogę. W końcu my także jesteśmy znani i wołani przez Jezusa po imieniu i zaproszeni, by iść z Nim i za Nim.