Mk 2,18-22 

Uczniowie Jana i faryzeusze mieli właśnie post. Przyszli więc do Jezusa i pytali: «Dlaczego uczniowie Jana i uczniowie faryzeuszów poszczą, a Twoi uczniowie nie poszczą?»

Jezus im odpowiedział: «Czy goście weselni mogą pościć, dopóki pan młody jest z nimi? Nie mogą pościć, jak długo mają pośród siebie pana młodego. Lecz przyjdzie czas, kiedy zabiorą im pana młodego, a wtedy, w ów dzień, będą pościć.

Nikt nie przyszywa łaty z surowego sukna do starego ubrania. W przeciwnym razie nowa łata obrywa jeszcze część ze starego ubrania i gorsze staje się przedarcie. Nikt też młodego wina nie wlewa do starych bukłaków. W przeciwnym razie wino rozerwie bukłaki. Wino się wylewa i bukłaki przepadną. Raczej młode wino należy wlewać do nowych bukłaków».

Czy goście weselni mogą pościć, dopóki pan młody jest z nimi? Mk 2,19

Ciągle coś im nie pasuje u Jezusa. Najpierw to, że odpuszcza grzechy i uzdrawia paralityka. Później to, że powołuje celnika i siada z nim oraz jemu podobnymi do stołu, by spożyć posiłek. A teraz, gdy uczniowie Jana Chrzciciela i faryzeuszów poszczą, jak nakazywała tradycja, On od idących za Nim uczniów tego nie wymaga. W głowie się nie mieści, że to, do czego się przyzwyczaili i co często powtarzają z przyzwyczajenia, zawęża ich spojrzenie. To, co miało prowadzić do Boga, staje się czymś, co zniekształca Jego obraz i przesłanie. Nie da się już tego zszyć ani wlać w nowe bukłaki. Jezus jak młody pan rozpoczyna nowe życie ze swoją Oblubienicą – Kościołem.