Mt 19, 16-22

Pewien człowiek podszedł do Jezusa i zapytał: «Nauczycielu, co dobrego mam czynić, aby otrzymać życie wieczne?» Odpowiedział mu: «Dlaczego Mnie pytasz o dobro? Jeden tylko jest Dobry. A jeśli chcesz osiągnąć życie, zachowuj przykazania». Zapytał Go: «Które?» Jezus odpowiedział: «Oto te: Nie zabijaj, nie cudzołóż, nie kradnij, nie zeznawaj fałszywie, czcij ojca i matkę oraz miłuj swego bliźniego jak siebie samego». Odrzekł Mu młodzieniec: «Przestrzegałem tego wszystkiego, czego mi jeszcze brakuje?» Jezus mu odpowiedział: «Jeśli chcesz być doskonały, idź, sprzedaj, co posiadasz, i daj ubogim, a będziesz miał skarb w niebie. Potem przyjdź i chodź za Mną!» Gdy młodzieniec usłyszał te słowa, odszedł zasmucony, miał bowiem wiele posiadłości.

Jeśli chcesz być doskonały. Mt 19, 21

Znam takich, którzy wszystko sprzedali i poszli za Jezusem. Dążenie do doskonałości, tej Boskiej doskonałości, stało się dla nich drogą. Kiedyś, czytając dzisiejszą Ewangelię, byłem smutny, bo nie czułem chęci porzucenia wszystkiego. Myślałem wtedy, że słabo ma się moja wiara. Ale ta droga, o którą dopytuje młodzieniec, to droga dla wybrańców. Skupmy się na pierwszej części fragmentu, w którym Jezus odpowiada, co robić, żeby mieć życie wieczne. Czy to mało? Nie, to ogromnie dużo, przynajmniej dla mnie. Jeśli ktoś z nas pozostanie „tylko” na tym etapie, to już jest dobrze. A jeśli ktoś dąży do doskonałości, to tak jak ten młodzieniec najpierw musi „przestrzegać tego wszystkiego”, co prowadzi do życia wiecznego.