Łk 4, 31-37

Jezus udał się do Kafarnaum, miasta w Galilei, i tam nauczał w szabat. Zdumiewali się Jego nauką, gdyż słowo Jego było pełne mocy.

A był w synagodze człowiek, który miał w sobie ducha nieczystego. Zaczął on krzyczeć wniebogłosy: «Och, czego chcesz od nas, Jezusie Nazarejczyku? Przyszedłeś nas zgubić? Wiem, kto jesteś: Święty Boga». Lecz Jezus rozkazał mu surowo: «Milcz i wyjdź z niego!» Wtedy zły duch rzucił go na środek i wyszedł z niego, nie wyrządzając mu żadnej szkody.

Wprawiło to wszystkich w zdumienie, i mówili między sobą: «Cóż to za słowo, że z władzą i mocą rozkazuje nawet duchom nieczystym, i wychodzą».

I wieść o Nim rozchodziła się wszędzie po okolicy.

Zdumiewali się Jego nauką, gdyż słowo Jego było pełne mocy. Łk 4,32

Może czytasz je codziennie rano, trochę zaspany, trochę w biegu, albo późno wieczorem, z natłokiem myśli po całym dniu lub przysypiając ze zmęczenia. Może wolisz słuchać, jadąc czy idąc do pracy lub szkoły. Nieraz go nie rozumiesz, nie pamiętasz, chciałbyś, żeby było inne, mniej wymagające. Ale ile razy było ono światłem, przewodnikiem, spotkaniem z żywym Bogiem, odpowiedzią na liczne pytania? Słowo Boże, Jego słowo pełne mocy, które przynosi ukojenie i pociechę, jest prawdą przeciw kłamstwom i podstępom złego ducha. Może czasem czytasz lub słuchasz bardziej z przyzwyczajenia niż ze zdumieniem, ale gdy w trudnościach niespodziewanie się przypomina, wtedy rozumiesz, jaką jest mocą i ratunkiem.

Książka w promocyjnej cenie: