Łk 6, 20-26

«Błogosławieni jesteście, ubodzy, albowiem do was należy królestwo Boże.
Błogosławieni, którzy teraz głodujecie, albowiem będziecie nasyceni.
Błogosławieni, którzy teraz płaczecie, albowiem śmiać się będziecie.
Błogosławieni jesteście, gdy ludzie was znienawidzą i gdy was wyłączą spośród siebie, gdy zelżą was i z powodu Syna Człowieczego odrzucą z pogardą wasze imię jako niecne: cieszcie się i radujcie w owym dniu, bo wielka jest wasza nagroda w niebie. Tak samo bowiem przodkowie ich czynili prorokom.

Natomiast biada wam, bogaczom, bo odebraliście już pociechę waszą.
Biada wam, którzy teraz jesteście syci, albowiem głód cierpieć będziecie.
Biada wam, którzy się teraz śmiejecie, albowiem smucić się i płakać będziecie.
Biada wam, gdy wszyscy ludzie chwalić was będą. Tak samo bowiem przodkowie ich czynili fałszywym prorokom».

Błogosławieni, którzy teraz płaczecie, albowiem śmiać się będziecie. Łk 6,21b

Biada sytym, zadowolonym z siebie bogaczom, bo kiedy staną przed Bożym trybunałem, nie będzie już tak dobrze. Szczęśliwi, którzy wedle miary tego świata są nieszczęśliwi, bo Bóg kiedyś wynagrodzi im życie w niedostatkach i poniewieraniu przez możnych tego świata. Każdy z nas wiele razy słyszał te słowa Jezusa. Ale czy mają one wpływ na nasze codzienne nastawienie do życia, na ocenę tego, o co warto zabiegać, a o co nie, na nasze codzienne wybory? Trudno powiedzieć, ale wydaje mi się, że gdybyśmy o tych obietnicach pamiętali, znacznie mniej byłoby w naszym życiu żołądkowania się, gdy sprawy nie idą po naszej myśli. W życiu rodzinnym, społecznym, politycznym. Chrześcijanin przegrywa tylko wtedy, gdy – aby postawić na swoim – porzuca Ewangelię. Jeśli jest jej wierny – zawsze zwycięża.