Najnowsze Wydania
-
GN 51/2024 Dokument:(9084636,Po drugiej stronie. Bóg i człowiek)
-
GN 50/2024 Dokument:(9076458,Bądź zdrów, lecz nie śpiewaj!)
-
Historia Kościoła 1(7)/2025 Dokument:(9072365,Kościół nie potrzebuje lukrowanej narracji o swojej historii. O liście papieża i nowym numerze „Historii Kościoła”)
-
GN 49/2024 Dokument:(9068896,Miłość, śmierć i cuda)
-
GN 48/2024 Dokument:(9060601,Hologram w konfesjonale)
Wyszukano wyników: 2959
Pierwsi chrześcijanie nie pytali, do jakiej szkoły uczęszczał mały Jezus. Co wiemy o dzieciństwie Mesjasza i dlaczego wiemy tak mało?
Jezus, centralna postać chrześcijaństwa, funkcjonował w przestrzeni publicznej zaledwie trzy lata. Dla sobie współczesnych był „człowiekiem znikąd”, bo tak mniej więcej brzmiało w uszach izraelitów określenie „z Nazaretu”. Gdy zdobył popularność i ściągnął na siebie uwagę przywódców narodu w Jerozolimie, jedyne, co można było o Nim powiedzieć, to to, że był synem cieśli. Nic więc dziwnego, że nie pozostały żadne świadectwa, które umożliwiałyby wiarygodne odtworzenie historii Jego ponadtrzydziestoletniego życia.
Jak mądrze pomagać? Dyskusja u krakowskich dominikanów
O spotkaniu Chrystusa w najsłabszych, pomaganiu, które poszerza serca i wychodzeniu na krańce ludzkich doświadczeń rozmawiali w Krakowie s. Małgorzata Chmielewska i o. Tomasz Franc OP. Ich spotkanie odbyło się w ramach akcji charytatywnej „Ciacho za ciacho”, organizowanej przez Duszpasterstwo Akademickie Dominikanów „Beczka”.
Ostatnie Pokolenie wychodzi na ulice. Zbuntowana młodzież czy międzynarodówka ekoaktywistów?
W repertuarze technik sprawowania władzy premier Donald Tusk ma przećwiczony mechanizm kozła ofiarnego. Po zwycięskich bojach z poprzedniej epoki z dopalaczami i kibolami wiele wskazuje na to, że teraz na muszce premiera i niezastąpionego w takich sytuacjach mecenasa Giertycha znalazła się nieposłuszna młodzież ratująca planetę.
Świąteczne małe radości
Przeczytałem list Konferencji Episkopatu Polski na Niedzielę Świętej Rodziny i rozpoczynający się Rok Jubileuszowy, i zachwyciłem się. Poczułem, jak gdyby biskupi weszli do mojego domu, objęli mnie ramieniem i powiedzieli: „Jesteśmy z Ciebie dumni. Nie mamy do Ciebie żalu. Pamiętaj, że zawsze może na nas liczyć.” To słowa, które każdy syn chciałby usłyszeć na święta od swojego ojca.
