Mt 4,18-22 

Gdy Jezus przechodził obok Jeziora Galilejskiego, ujrzał dwóch braci, Szymona, zwanego Piotrem, i brata jego Andrzeja, jak zarzucali sieć w jezioro; byli bowiem rybakami. I rzekł do nich: „Pójdźcie za Mną, a uczynię was rybakami ludzi”. Oni natychmiast zostawili sieci i poszli za Nim.

A gdy poszedł stamtąd dalej, ujrzał innych dwóch braci, Jakuba, syna Zebedeusza, i brata jego Jana, jak z ojcem swym Zebedeuszem naprawiali w łodzi swe sieci. Ich też powołał. A oni natychmiast zostawili łódź i ojca i poszli za Nim.

Jezus przechodził obok Jeziora Galilejskiego, ujrzał dwóch braci. Mt 4,18

„Przechodziłem obok i Cię zobaczyłem”. „Przechodziłem i usłyszałem Twoje wołanie”. „Przechodziłem i dopiero teraz to zobaczyłem”. Takie lub podobne zdania niejednokrotnie słyszeliśmy lub wypowiadaliśmy. Coś zatrzymuje człowieka. Ktoś przyciąga uwagę. Nagle widoczne staje się to, co przez długi czas było dla nas zakryte. Za takimi wydarzeniami zawsze kryje się tajemnica, zawarta w dwóch słowach: uważność i łaska. Nie wystarczy uważnie się rozglądać lub słuchać, potrzebny jest również dar, który poruszy człowieka. Tak działa Bóg. Jest uważny, a zarazem przygotowuje człowieka na spotkanie. Zauważa i pracuje nad ludzkim sercem. Aby nie zgubić nikogo ze swojej owczarni, nie zgasić w nikim słabego płomienia i nie złamać tego, co w nas nadłamane.