J 6, 44-51

Jezus powiedział do ludu:

«Nikt nie może przyjść do Mnie, jeżeli go nie pociągnie Ojciec, który Mnie posłał; Ja zaś wskrzeszę go w dniu ostatecznym. Napisane jest u Proroków: „Oni wszyscy będą uczniami Boga”. Każdy, kto od Ojca usłyszał i przyjął naukę, przyjdzie do Mnie. Nie znaczy to, aby ktokolwiek widział Ojca; jedynie Ten, który jest od Boga, widział Ojca. Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Kto we Mnie wierzy, ma życie wieczne.

Ja jestem chlebem życia. Ojcowie wasi jedli mannę na pustyni i pomarli. To jest chleb, który z nieba zstępuje: Kto go je, nie umrze. Ja jestem chlebem żywym, który zstąpił z nieba. Jeśli ktoś spożywa ten chleb, będzie żył na wieki. Chlebem, który Ja dam, jest moje Ciało, wydane za życie świata».

Nikt nie może przyjść do Mnie, jeżeli go nie pociągnie Ojciec.
J 6,44

To nie biologia w pierwszym rzędzie tłumaczy pochodzenie życia, ale prawa fizyki. Aby zaistniało życie, spirala DNA musi mieć odpowiednie warunki do rozwoju. Jeśli przyciąganie między atomami byłoby za małe, struktura DNA by się rozsypała, a jeśli za duże, to zostałaby zmiażdżona. Pisząc te słowa, upraszczam zawiłości nauki. Używając tej analogii, chcę pokazać piękno i pierwszeństwo działania Boga. Jego oddziaływanie na kolejne atomy mojego wszechświata, układanie wszystkiego z wielką pieczołowitością, przenikanie swoją obecnością... Nie tylko po to, aby moje życie przetrwało, ale aby trwało na zawsze. Stąd przyciąganie Ojca i chleb Syna. Miłość i pokarm Miłości. Źródła życia we wszechświecie.